Σε όλες τις τεχνικές ψαρέματος χρησιμοποιούμε διάφορους κόμπους για να μπορέσουμε να ψαρέψουμε. Στο spinning τα πράγματα είναι πολύ απλά αφού δεν έχουμε πολύπλοκες αρματωσιές ή πολυάριθμα αξεσουάρ. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ένα τρόπο για να συνδέσουμε την μάνα απευθείας με το τεχνητό ή αν έχουμε παράμαλλο, το παράμαλλο με το τεχνητό.
Δυο είναι οι τρόποι που μπορεί να συμβεί αυτό. Ο πρώτος είναι να δέσουμε το τεχνητό απευθείας στη μάνα ή το παράμαλλο και ο δεύτερος είναι να δέσουμε την μάνα ή το παράμαλλο σε μια παραμάνα. Η τελευταία είναι ένα αξεσουάρ το οποίο μας επιτρέπει να συνδέουμε εύκολα και γρήγορα οποιοδήποτε τεχνητό δόλωμα θέλουμε να ψαρέψουμε. Στο εμπόριο υπάρχουν διάφοροι τύποι παραμάνας αλλά ένας τύπος είναι πιο συνηθισμένος από τους υπόλοιπους και αποτελεί την βασική επιλογή των περισσότερων spinners. Περισσότερα για τις παραμάνες θα διαβάσετε σε άλλο αναλυτικότερο άρθρο.
Το βασικό πλεονέκτημα της παραμάνας σε σχέση με την πρακτική του να δένουμε με κάποιο κόμπο τα τεχνητά μας στην μάνα ή το παράμαλλο είναι ότι μας δίνετε η δυνατότητα να αλλάζουμε πολύ γρήγορα τεχνητά κατά την διάρκεια του ψαρέματος. Πράγματι! Αν βρεθείτε στην δύσκολη θέση να βλέπετε τα αρπαχτικά να ακολουθούν το τεχνητό σας και να μην πείθονται από την πλεύση του, τότε αν έχετε επιλέξει την παραμάνα θα μπορέσετε σε λίγα δευτερόλεπτα να αλλάξετε το τεχνητό σας με κάποιο άλλο που ίσως να σας χαρίσει το πολυπόθητο χτύπημα. Στην αντίθετη περίπτωση που έχετε δέσει το τεχνητό πάνω στην μάνα ή στο παράμαλλο τότε η αλλαγή του τεχνητού θα γίνει σε αρκετά μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και όταν εσείς θα είστε έτοιμοι να ρίξετε το άλλο τεχνητό στο νερό, τα αρπαχτικά θα έχουν φύγει από το μέρος που ψαρεύετε. Η γρήγορη αλλαγή του τεχνητού μου έχει χαρίσει άπειρες φορές το πολυπόθητο χτύπημα και για αυτό η παραμάνα αποτελεί για μένα μονόδρομο. Επίσης, κάνει το ψάρεμα μου πιο εύκολο αφού δεν χρειάζεται να δένω κάθε φορά που θέλω να αλλάξω τεχνητό.
Στον αντίποδα των δικών μου απόψεων υπάρχουν οι απόψεις που υποστηρίζουν ότι η παραμάνα αλλάζει προς το χειρότερο την κίνηση των τεχνητών δολωμάτων και ότι φαίνεται στα μάτια των ψαριών σαν κάτι το ασυνήθιστο με αποτέλεσμα να διστάζουν να δαγκώσουν τα τεχνητά μας. Δεν ενστερνίζομαι αυτές τις απόψεις και τις κοιτάω πάντα με μια λίγο καχύποπτη ματιά αλλά τις δέχομαι και είμαι πάντα έτοιμος για ένα γόνιμο διάλογο με όποιον τις υποστηρίζει με πάθος. Όμως, όλα αυτά πιστεύω ότι έχουν πολύ μικρή σημασία γιατί ακόμη και αν είναι λάθος οι απόψεις μου, αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο ώστε να αναμετρηθώ πάμπολλες φορές με όλα τα είδη αρπαχτικών, κάτι που είναι και το ζητούμενο.
Θα σας παρουσιάσω και τους δυο τρόπους σύνδεσης των τεχνητών με την μάνα ή το παράμαλλο αλλά ανεπιφύλακτα θα σας συνιστούσα να χρησιμοποιείτε παραμάνα στα ψαρέματα σας, μόνο και μόνο για την ευκολία που μας παρέχει στην αλλαγή των τεχνητών δολωμάτων.
Σύνδεση απευθείας στην μάνα ή το παράμαλλο
Ο πιο γνωστός κόμπος για να συνδέσουμε την πετονιά απευθείας στο τεχνητό είναι ο κόμπος Rapala, της ομώνυμης εταιρείας τεχνητών δολωμάτων. Στην ουσία δεν πρόκειται για ένα κόμπο που συνδέει την πετονιά πάνω στο κρίκο των τεχνητών δολωμάτων αλλά για ένα κόμπο που σχηματίζει μια θηλιά η οποία περνάει μέσα από αυτόν τον κρίκο.
Κατασκευή βήμα-βήμα (σχήμα κόμπος Rapala)
1. Κάνουμε ένα χαλαρό απλό κόμπο στην πετονιά, χωρίς να τον σφίξουμε, και περνάμε την ελεύθερη άκρη διαδοχικά μέσα από τον κρίκο και μέσα από τον κόμπο. 2. Στην συνέχεια πλέκουμε τρεις φορές το ελεύθερο άκρο στην πετονιά και κατόπιν το ξαναπερνάμε μέσα από το χαλαρό κόμπο. 3. Έπειτα περνάμε το ελεύθερο άκρο μέσα από την θηλιά που έχει σχηματιστεί. 4. Το τελευταίο που μένει είναι να υγράνουμε τον όλο κόμπο (συνήθως αυτό γίνεται με σάλιο) ώστε να δέσει χωρίς να τραυματιστεί η πετονιά και αμέσως μετά να τον σφίξουμε, τραβώντας συγχρόνως το ελεύθερο άκρο και την υπόλοιπη πετονιά από την μεριά και το τεχνητό από την άλλη.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτός ο κόμπος, όπως και οποιοσδήποτε άλλος κόμπος, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε τεχνητά δολώματα που διαθέτουν έξτρα κρικάκι πάνω στον κεντρικό κρίκο γιατί οι εγκοπές του μπορεί να τραυματίσουν τον κόμπο. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να αφαιρέσετε αυτό το κρικάκι, αν θέλετε να συνδέσετε το τεχνητό σας στην πετονιά.
Σύνδεση μάνας ή παράμαλλου με την παραμάνα
Υπάρχουν πάρα πολλοί κόμποι που μπορούμε να διαλέξουμε για να συνδέσουμε την πετονιά με την παραμάνα. Ο πιο δημοφιλής κόμπος είναι ο κόμπος Palomar ο οποίος είναι πολύ απλός στην κατασκευή ενώ διαθέτει και εξαιρετική αντοχή.
Κατασκευή βήμα-βήμα (σχήμα κόμπου Palomar)
1. Διπλώνουμε ένα μεγάλο κομμάτι της πετονιάς και την περνάμε μέσα από την παραμάνα. 2. Στην συνέχεια, κάνουμε ένα απλό κόμπο. 3. Κατόπιν, περνάμε όλη την παραμάνα μέσα από θηλιά που έχει σχηματιστεί στο διπλωμένο άκρο της πετονιάς. 4. Υγραίνουμε και σφίγγουμε τον κόμπο, τραβώντας στην αρχή και τα δυο άκρα ενώ μετά τραβώντας μόνο την πετονιά.
Πέρα από τον κόμπο Palomar μπορείτε να πειραματιστείτε με διάφορους κόμπους αλλά η συμβουλή μου είναι να επιλέξετε ένα κόμπο που γνωρίζετε καλά και δεν σας έχει προδώσει ποτέ στο παρελθόν αν ασχολιόσαστε με άλλες τεχνικές ψαρέματος.
Σύνδεση μάνας με παράμαλλο
Αφού μιλήσαμε για την σύνδεση του τεχνητού με την μάνα ή το παράμαλλο ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με τον δεύτερο… «σκόπελο» που θα συναντήσετε στην προετοιμασία του εξοπλισμού σας. Αυτός ο σκόπελος ονομάζεται «σύνδεση μάνας με παράμαλλο» και είναι ένας πονοκέφαλος για όλους μας αφού θα δοκιμαστεί η αντοχή του πολύ πριν πιάσουμε κάποιο ψάρι. Όπως είπαμε, το παράμαλλο μας θα έχει μήκος ένα με ενάμιση μέτρο οπότε δεν είναι λίγες οι φορές που θα έρθει σε επαφή με τους οδηγούς κατά την ρίψη, με αποτέλεσμα να φθείρεται. Για αυτό πρέπει ο κόμπος που θα επιλέξουμε για αυτήν την σύνδεση να είναι όσο πιο λεπτός, αλλά και συνάμα ανθεκτικός, γίνεται. Επίσης, ας μην ξεχνάμε, ότι η μάνα μπορεί να είναι είτε πετονιά, είτε νήμα. Για κάθε μια από τις δύο αυτές περιπτώσεις, χρησιμοποιούμε διαφορετικό κόμπο. Το παράμαλλο μπορεί να είναι νάιλον ή fluorocarbon αλλά δεν αλλάζει κάτι στην επιλογή του κόμπου. Ας αρχίσουμε λοιπόν, από την σύνδεση νάιλον μάνας με το παράμαλλο.
Υπάρχουν και σε αυτήν την περίπτωση άπειρες λύσεις αλλά εμείς θα διαλέξουμε την πιο απλή και σχετικά ανθεκτική που ακούει στο όνομα : κόμπος Albright.
Κατασκευή βήμα-βήμα (σχήμα κόμπος Albright)
1. Διπλώνουμε την μάνα ώστε να σχηματιστεί στο ένα άκρο της μια θηλιά και περνάμε την άκρη του παράμαλλου μέσα από αυτήν. 2. Τυλίγουμε 5 ή 6 φορές το παράμαλλο γύρω από την διπλαρωμένη μάνα. 3. Κατόπιν περνάμε το ελεύθερο άκρο του παράμαλλου μέσα από την αρχική θηλιά, προσέχοντας να βγει από την ίδια φορά από όπου μπήκε. 4. Υγραίνουμε και σφίγγουμε τον κόμπο, τραβώντας συγχρόνως το παράμαλλο και την μάνα.
Αυτή είναι μια απλή, πρακτική και αξιόπιστη λύση για την σύνδεση της νάιλον μάνας με το παράμαλλο. Αν δεν σας ικανοποιεί αυτή η λύση μπορείτε να ψάξετε στην βιβλιογραφία και αρθρογραφία της τεχνικής του surfcasting ώστε να διαλέξετε κάποιον κόμπο που χρησιμοποιούν εκεί για την σύνδεση του shock leader. Έχετε υπόψιν σας όμως, ότι όσο πιο «χοντρός» ο κόμπος τόσο πιο εύκολα θα βρίσκει στους μικρούς οδηγούς της κορυφής του καλαμιού μας.
Με την επόμενη σύνδεση που θα ασχοληθούμε είναι αυτή του νήματος με το παράμαλλο. Κατά καιρούς δοκίμασα διάφορους κόμπους για την σύνδεση αυτή αλλά σχεδόν όλοι φθείρονταν πολύ εύκολα με αποτέλεσμα σε κάποια ρίψη το τεχνητό… να εξαφανίζεται από το οπτικό μου πεδίο αφού ο κόμπος με είχε προδώσει. Την λύση μου έδωσε ο άνθρωπος που με έμαθε spinning, ο Άρης Βαμβακάς και ονομάζεται κόμπος Tony Pena. Πρόκειται για ένα κόμπο που χρησιμοποιούν στο jigging αλλά είναι εξίσου δημοφιλής και στο spinning ενώ μέχρι στιγμής δεν με έχει προδώσει ποτέ. Η κατασκευή του δεν είναι τόσο απλή και χρειάζεται χρόνος για να εξοικειωθείτε με την κατασκευή του αλλά πιστέψτε με… αξίζει τον κόπο!
Κατασκευή βήμα-βήμα (σχήμα κόμπος Tony Pena)
1. Φτιάχνουμε ένα χαλαρό απλό κόμπο στο παράμαλλο και περνάμε την άκρη του νήματος από μέσα. 2. Τραβάμε τις δυο άκρες της πετονιάς του παράμαλλου, παγιδεύοντας το νήμα μέσα στον σφιγμένο κόμπο. 3. Παίρνουμε την άκρη του νήματος και το τυλίγουμε 10 με 15 φορές γύρω από το παράμαλλο, προσέχοντας να μείνει ανοικτή η πρώτη σπείρα. 4. Επιστρέφουμε προς τα πίσω, τυλίγοντας το νήμα ανάμεσα από τις αρχικές σπείρες ώσπου να φτάσουμε στην αρχή. 5. Περνάμε την άκρη του νήματος μέσα από την αρχική σπείρα και σφίγγουμε προσεχτικά, τραβώντας το νήμα και το παράμαλλο. 6. Κόβουμε τις άκρες όσο πιο κοντά γίνεται ώστε να μην βρίσκουν στους οδηγούς και είμαστε έτοιμοι.
Αν το παράμαλλο είναι μεγάλης διαμέτρου τότε μπορούμε να το κάψουμε για να ασφαλίσει ομοιόμορφα την σύνδεση. Επίσης, αν θέλουμε μπορούμε να κάνουμε μερικές τσακιστές με την άκρη του νήματος πάνω στην άκρη του παράμαλλου που θα κόψουμε και του κυρίου νήματος για σιγουριά αλλά έτσι χοντραίνουμε τον κόμπο και θα φθείρεται στους οδηγούς.
Αυτά ήταν όσα αφορούν την σύνδεση της μάνας με το παράμαλλο με κόμπο. Για το τέλος άφησα μια άλλη επιλογή που είναι η σύνδεση της μάνας με το παράμαλλο με την χρησιμοποίηση ενός στριφταριού. Στο εξωτερικό δεν συνηθίζεται αλλά στην χώρα μας κάποιοι το προτιμούν. Προσωπικά δεν θα σας το συνιστούσα για διάφορους λόγους. Οι κυριότεροι είναι ότι μπορεί να τραυματίσει ανεπανόρθωτα τους οδηγούς, να κοπούν οι κόμποι πολύ πιο εύκολα κάτω από ένα δυνατό σοκ που προέρχεται από την απεγνωσμένη προσπάθεια του ψαριού να ελευθερωθεί και τέλος γιατί χαλάει την αεροδυναμική του συνόλου όταν ψαρεύουμε με μεσαία και ελαφριά τεχνητά. Από την άλλη όμως, θα το συνιστούσα σαν έσχατη λύση στην περίπτωση που δεν μπορείτε να κατασκευάσετε με επιτυχία κανένα από τους κόμπους σύνδεσης μάνας με παράμαλλο.