Το μόνο που χωρίζει τις ατελείωτες αμμουδερές παραλίες της Ηλείας είναι οι εκβολές από τα δεκάδες μικρά ρυάκια-ποταμάκια καθώς και οι μεγάλοι ποταμοί του νομού. Μεγαλώνοντας και ζώντας εκεί, είχα την τύχη να αφιερώσω πάρα πολλές ώρες, ψάχνοντας τα αρπαχτικά με spinning σε αυτά τα... “χωρίσματα”!!
Η ακτογραμμή του νομού Ηλείας, αν εξαιρέσουμε την ευρύτερη περιοχή του Κατάκολου και της Κυλλήνης, αποτελείται από αμμώδες παραλίες όπου τα αρπαχτικά ψάρια κινούνται κατά μήκος της ακτής. Το γεγονός αυτό, κάνει κάθε εκβολή γλυκού νερού “hot spot” δηλαδή μέρος οπού έχουμε μεγάλη συγκέντρωση θαλάσσιας ζωής άρα και ιδανικό για spinning. Όπως προείπαμε υπάρχουν πολλά ρυάκια και ποταμάκια που εκβάλουν αλλά υπάρχουν και μεγάλοι ποταμοί οι οποίοι είναι οι εξής τρεις : ο Ηλειακός Πηνειός, ο Αλφειός και η Νέδα. Η τελευταία δεν ανήκει ακριβώς στον νομό αλλά είναι το φυσικό σύνορο με τον νομό Μεσσηνίας. Ο Αλφειός είναι το μεγαλύτερο ποτάμι του νομού, κατεβάζοντας χιλιάδες τόνους νερού όλο τον χρόνο, και όπως αντιλαμβάνεστε ''κρατάει'' όλων των ειδών τα αρπαχτικά που άλλοτε είναι μακριά από την ακτή και άλλοτε ''έξω'', σε απόσταση... βολής! Δεν είναι όμως, λίγες οι φορές που την διαφορά κάνουν τα ποταμάκια ή ρυάκια τα οποία όντας μικρά σε ροή, παρόλα αυτά, προσελκύουν όλα τα μικρόψαρα κυριολεκτικά μπροστά στα πόδια μας. Αλλά ας μιλήσουμε πιο αναλυτικά.
Τα αρπακτικά που θα συναντήσουμε
Σε όλες τις εκβολές θα συναντήσουμε διάφορα είδη μικρών ψαριών τα οποία είναι αυτά που θα φέρουν τα αρπακτικά πραγματικά μέχρι εκεί που σκάει το κύμα! Το νούμερο ένα ψάρι-θήραμα είναι ο κέφαλος που συναντάτε σε μεγάλες ποσότητες αλλά και σε όλα τα μεγέθη. Μετά έχουμε τα ψάρια της άμμου όπως οι μουρμούρες και τα μπαρμπούνια ενώ δεν λείπουν και οι σαργοί, οι τσιπούρες, τα σπαράκια και οι ζαργάνες. Επίσης, φαγητό για τα αρπαχτικά στις εκβολές αποτελούν τα χέλια που υπάρχουν σε αφθονία και ανεβαίνουν τα ποτάμια, οι γαρίδες, το καραβιδάκι και οι σουπιές. Τέλος, σε μερικά σημεία που ο βυθός έχει πέτρες, η ύπαρξη χταποδιών δεν είναι σπάνιο φαινόμενο.
Η μεγάλη ποικιλία ψαριών-θηραμάτων προσελκύει μια αντίστοιχη μεγάλη ποικιλία αρπαχτικών όπως κυνηγούς, κοκκάλια, λιτσομελάνουρα (Stella), μανάλια, λούτσους, δράκαινες και καραγκιδοειδή αλλά τα αρπαχτικά που θα συναντήσουμε πιο συχνά να κυνηγάνε και θα έχουμε τις περισσότερες επιτυχίες είναι τα λαβράκια, οι λίτσες και τα γοφάρια. Αρπαχτικά όπως παλαμίδες, ντάσκες κ.α. είναι πολύ πιο σπάνια και τα συναντάμε κυρίως όταν έχουν καταφέρει να στριμώξουν κοπαδάκια από σαρδέλα, γαύρο και αθερίνα ανάμεσα στην ροή των ρευμάτων του γλυκού νερού με τη θάλασσα. Βέβαια κάτι τέτοιο είναι πιο πιθανό να συμβεί στα πιο μεγάλα ποτάμια...
Ένα άλλο ερώτημα είναι ποιες εποχές εμφανίζονται τα αρπαχτικά ψάρια στις εκβολές. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα μπορούσε να είναι ένα ολόκληρο άρθρο οπότε θα αρκεστούμε να αναφέρουμε επιγραμματικά κάποια πράγματα. Καταρχήν, καλό είναι να σημειωθεί ότι εκτός από τον Αλφειό όλα τα άλλα ποταμάκια μέχρι τις αρχές καλοκαιριού, σταματάνε να κατεβάζουν νερό ή κατεβάζουν ελάχιστο ανάλογα πάντα τις βροχοπτώσεις. Το γεγονός αυτό κάνει το ψάρεμα μας ακόμα πιο δύσκολο καθώς τα αρπαχτικά θα είναι πιο διάσπαρτα και δεν θα έχουμε κάποιο σημείο αναφοράς, κάτι που δεν βοηθάει όταν έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε... 40 χλμ. ακτογραμμής! Έτσι, οι καλύτερες εποχές κατά την γνώμη μου είναι η άνοιξη, τα τέλη καλοκαιριού και το φθινόπωρο όπου οι πιθανότητες να βρούμε αρπακτικά εντός του πεδίου βολής μας, είναι περισσότερες από άλλες εποχές.
Μυστικά των εκβολών
Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε που ξεκίνησα συστηματικά το spinning στις εκβολές και χρόνο με το χρόνο, έχω μαζέψει διάφορες παρατηρήσεις που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας. Έτσι λοιπόν, έχω παρατηρήσει ότι τα θολά νερά επηρεάζουν το ψάρεμα μας, συνήθως θετικά. Τα αρπαχτικά δεν έχουν πρόβλημα να κινηθούν και να κυνηγήσουν μέσα στην λάσπη και τα φερτά υλικά του ποταμού. Κάποιες φόρες όμως θα χρειαστεί να ψαρέψουμε στα όρια του ''καθαρού'' και του ''βρώμικου'', ειδικά όταν το ποτάμι έχει μεγάλη ροή, άσχετα αν αυτό κατεβάζει λάσπη ή είναι καθαρό. Μια άλλη παρατήρηση μου είναι ότι μερικές φορές τα ψάρια βρίσκονται στην μεριά οπού πάνε τα ρεύματα της θάλασσας και η θολούρα από τα γλυκά νερά και κάποιες άλλες, βρίσκονται από την μεριά που ενώνεται το “βρώμικο” με το καθαρό. Βέβαια δεν είναι πάντα εύκολο να πας στην άλλη μεριά...
Μια άλλη πληροφορία που μπορώ να σας δώσω για το spinning στις εκβολές στα μέρη μου είναι με τι καιρό θα ψαρέψουμε. Έχω παρατηρήσει ότι δεν κάνουν όλοι οι καιροί για όλους τους τόπους. Τι θέλω να πω; ...ότι θα προτιμήσω να ψαρέψω με βουβό κύμα ή φουρτούνα σε εκβολές με σχετικά χαμηλή ροή ενώ σε πιο ήπιες καταστάσεις θα προτιμήσω εκβολές με πιο έντονη ροή. Επίσης καλό είναι να σημειωθεί ότι πολλές φορές μετά από έντονες φουρτούνες ή φουρτούνες με μεγάλη διάρκεια, αλλάζει ριζικά ολόκληρη η μορφολογία της εκάστοτε παραλίας. Άλλες φόρες γίνεται πιο βαθιά σε κάποια σημεία και άλλες φορές ξεβαθαίνει τόσο που το ψάρεμα είναι αδύνατο καθώς ακόμα και τα minnow με μικρή γλώσσα “κοπανάνε” στην άμμο! Από ότι έχω παρατηρήσει τέτοια σημεία δεν τα πλησιάζουν τα αρπαχτικά τα οποία κρατιούνται συνήθως ανοιχτά και κυνηγούν σε πιο βαθιά νερά ενώ στα ρηχά βγαίνουν μόνο αν στριμώξουν τα ψάρια εκεί . 
Οι φουρτούνες ευθύνονται και για κάτι ακόμα. Αλλάζουν πολλές φόρες το σημείο που θα εκβάλουν τα γλυκά νερά, κάτι που προσωπικά -μαζί με την αλλαγή της μορφολογίας της παραλίας- μου δυσκολεύει πάρα πολύ το ψάρεμα μου. Ο λόγος είναι ότι εκεί που είχα βρει τον τρόπο και ακολουθούσα μια στρατηγική που έφερνε επιτυχίες, ξαφνικά πρέπει να την αλλάξω και να επιστρατεύσω μια καινούργια. Με λίγα λόγια : ψάξιμο πάλι από την αρχή με ότι αυτό συνεπάγεται. Τέλος, υπάρχει μια συνθήκη την οποία πρέπει να γνωρίζετε και αυτή είναι όταν μετά την φουρτούνα οι παραλίες γεμίζουν φύκια. Σε αυτήν την περίπτωση το ψάρεμα είναι αδύνατο και το μόνο που μας μένει είναι να... τα μαζέψουμε και να πάμε σπίτι μας, περιμένοντας πότε τα φύκια θα “κάτσουν” για να επιστρέψουμε. Γενικώς, αυτά είναι κάποια συμπεράσματα -θα μπορούσε να πει κανείς- ακόμα ρευστά αλλά αυτή είναι η μαγεία της αναζήτησης που δεν σταματάει ποτέ και μας κρατάει τόσο ''ζεστούς'' με το spinning.
Εξοπλισμός και τεχνητά
Σχεδόν τα πάντα από τεχνητά θα μπορούσε να πει κάνεις ότι έχουν “δουλέψει” στις εκβολές : minnow μικρά και μεγάλα, surface & popper, σιλικόνες, κουταλάκια - πλανάκια, vibrations, swimbaits, ακόμα και sinking pencil. Όλα όμως είναι άχρηστα σε μια συγκεκριμένη περίπτωση : όταν υπάρχουν ισχυρά ρεύματα της θάλασσας σε συνδυασμό με τα ρεύματα ενός ποταμιού με δυνατή ροή, τότε κάνουν ακόμα και τα καλύτερα minnow να χάσουν την πλεύση τους. Αυτό το γεγονός καθιστά το ψάρεμα αδύνατο αλλά ευτυχώς δεν συμβαίνει και πολύ συχνά. Γενικώς το θέμα τεχνητά και εκβολές είναι ένα κεφάλαιο με το οποίο θα ασχοληθούμε πιο αναλυτικά στο μέλλον.
Ας δούμε όμως τι γίνεται με τον εξοπλισμό. Όπως είπαμε, επειδή μπορεί να συναντηθούμε με οποιαδήποτε είδος αρπαχτικού και επειδή ως επί το πλείστον θα χρειαστούμε μακρινές βολές, καλό θα είναι να διαλέξουμε ένα καλάμι με μήκος από 2,70 μ. και πάνω, και με c.w. μέχρι τα 50 γρμ.. Ένας ιδανικός συνδυασμός αυτού του καλαμιού είναι με μηχανισμό της τάξεως 3000-4000, γεμισμένο με πετονιά 0,26-0,28 mm ή με ένα νήμα 25-30 lbs ενώ για παράμαλλο θα πρότεινα ένα fluorocarbon διαμέτρου 0,30-0,45 mm (εγώ προτιμώ το 45αρι). Επίσης, έχετε υπόψη σας ότι τους πιο ζεστούς μήνες καλό θα ήταν να βάλατε ένα έξτρα συρμάτινο παράμαλλο -κατά προτίμηση 40 lbs και τουλάχιστον είκοσι πόντους μήκος- ώστε να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο από τα γοφάρια. Από θέμα διακριτικότητας δεν είχα ποτέ πρόβλημα, τόσο στα γοφάρια όσο και στα λαβράκια αλλά και στα λοιπά αρπαχτικά. 
Άλλο ένα χρήσιμο κομμάτι του εξοπλισμού που καλό θα είναι να υπάρχει όταν ψαρεύουμε στις εκβολές είναι τα waders (τα οποία κακώς δεν έχω αποκτήσει ακόμα). Όταν ψαρεύουμε με φουρτούνα θα μας κρατήσουν στεγνούς και χωρίς να χρειάζεται να ψαρεύουμε είκοσι μέτρα μακριά από εκεί που σκάει το κύμα. Επίσης, θα μπορούμε να περπατήσουμε σε ρηχοπατιές και να φτάσουμε βαθύτερα ''κομμάτια'' όπως και να περάσουμε κάποιο μικρό και ρηχό ποτάμι για να πάμε στην απέναντι όχθη. Ένα άλλο χρήσιμο εργαλείο είναι το lip grip όπου θα μας βοηθήσει να σύρουμε μακριά από το κύμα κάποιο μεγάλο ψάρι χωρίς να θέσουμε σε κίνδυνο τον εξοπλισμό μας δηλαδή να το σύρουμε τραβώντας το στην άμμο με το καλάμι. Ταυτόχρονα, θα μας βοηθήσει να κρατήσουμε το ψάρι σταθερό ώστε να το ξαγκιστρώσουμε με ασφάλεια με την βοήθεια κάποιου μυτοτσίμπιδου.
Παρατράγουδα και ωραίες στιγμές
Τελειώνοντας αυτό το άρθρο για το spinning στις εκβολές των γλυκών νερών του νομού Ηλείας θα ήθελα να σας προειδοποιήσω για κάτι ώστε να μην βρεθείτε προ εκπλήξεων. Αυτό που χαρακτηρίζει την περιοχή, ειδικά την καλοκαιρινή περίοδο, είναι τα παράνομα δίχτυα στις μπούκες, τα πολλά παράνομα κρυσταλιζέ πεζόβολα και φυσικά οι ατέλειωτοι δυναμίτες. Όλα αυτά μπορούν να μας χαλάσουν το ψάρεμα αν βρεθούμε την λάθος ώρα, στον λάθος τόπο. Γι’ αυτό θέλει μεγάλη προσοχή όταν έχουμε να κάνουμε με τους ντόπιους «ταλιμπάν» ψαράδες. Αν και μερικές φορές δεν το γλυτώνεις να μην τσακωθείς με κάποιον, γενικά καλό είναι να κρατάτε χαμηλό προφίλ και να μην δίνετε πληροφορίες γιατί δεν θα αργήσει να πέσει… το μασούρι στο νερό! 
Αν εξαιρέσουμε όλα αυτά, οι όμορφες στιγμές που έχω ζήσει στις εκβολές δεν μπορούν να περιγραφούν με λέξεις. Εικόνες ανεπανάληπτες από θέμα ομορφιάς της φύσης τόσο στην μπουνάτσα όσο και στην φουρτούνα αλλά και εικόνες από μάχες… που θα τις θυμάμαι για πολύ καιρό! Πραγματικά δε θα άλλαζα με τίποτα το spinning στις παραλίες του νομού μου και τώρα που σπουδάζω στην Αθήνα νιώθω νοσταλγία για τα μέρη που έμαθα να ψαρεύω…
