Τα μικρόψαρα διαλύονται πανικόβλητα στην παρουσία του γιατί ξέρουν καλά ότι η άγρια όψη του δεν είναι μόνο για φιγούρα! Η επιθετικότητα του λούτσου είναι δεδομένη, κάτι το οποίο δεν μπόρεσε να περάσει απαρατήρητο από όσους ασχολούνται με το spinning.
Στο spinning στόχο πάντα αποτελούσαν τα επιθετικά αρπακτικά ψάρια και ο λούτσος είναι ένα από αυτά. Κατά τόπους έχει βαφτιστεί με διάφορα ονόματα όπως τουρνάς, σφύρνα, σφήνα κ.α. Έχει την μεγαλύτερη εξάπλωση στις ακτές της χώρας μας μετά το λαβράκι, γεγονός που σημαίνει ότι η συνάντηση μαζί του δεν είναι κάτι που μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο. Ειδικά στο Αιγαίο οι αναφορές για εκπληκτικού μεγέθους κοπάδια είναι πολύ περισσότερες και πολύ πιο συχνές από τις αναφορές του Ιονίου. Στα δικά μου μέρη το ψάρι αυτό κάνει πολύ παροδικά την εμφάνιση του και αναγκαστικά έκανα αρκετά χιλιόμετρα στα παράλια του Ιονίου για να το συναντήσω. Έτσι χρειάστηκε να ψαρέψω στο Αιγαίο ώστε να συναντηθώ σίγουρα μαζί του αλλά και όχι μόνο με αυτόν. Συναντήθηκα επίσης με πολλούς ψαράδες που οι εμπειρίες τους ήταν πιο πλούσιες από τις δικές μας στα νερά του Ιονίου, μιας και είχαν χρόνια εντρυφήσει στο ψάρεμα του με spinning. Μου περιγράψανε την συμπεριφορά του κατά την διάρκεια των περασμένων χρόνων όπως και τα τεχνητά που κατά καιρούς δούλευαν στα μέρη τους. Τους ευχαριστώ για αυτήν την μεγαλοσύνη τους και θα σεβαστώ την ανάγκη τους για ανωνυμία. Συλλέγοντας στοιχεία άρχισα σιγά, σιγά να φτιάχνω το παζλ των κατάλληλων τεχνητών που ξεγελούν αυτό το ασημένιο βέλος της θάλασσας. Κάνοντας κάποια πειράματα, προστέθηκαν ακόμα λίγα τεχνητά στην γκάμα των αποτελεσματικών τεχνητών και εκεί σταμάτησα. Όλα αυτά θα προσπαθήσω να μοιραστώ μαζί σας στο κείμενο που ακολουθεί.
Ακραίες συμπεριφορές
Η συμπεριφορά του δεν μοιάζει με αυτή του λαβρακιού και χαρακτηρίζεται σαν παρανοϊκά επιθετική, σχεδόν στα πρόθυρα αυτοκτονίας, αλλά που εν ριπή οφθαλμού μετατρέπεται στην απόλυτη καχυποψία. Έτσι, αυτήν η συμπεριφορά έχει σαν αποτέλεσμα να ακούμε συνέχεια ιστορίες για εκατόμβες λούτσων την μια μέρα και για το υπόλοιπο διάστημα απραξία ενώ τα ψάρια είναι δραστήρια, σπέρνοντας τον
πανικό στην θάλασσα. Το λάθος που γίνεται συχνά από πολλούς και δυστυχώς τείνει να γίνει νοοτροπία, είναι ότι ψάχνουμε για συγκεκριμένα μοντέλα που θα μας εμπνέουν εμπιστοσύνη, έστω και αν κάποιος έβγαλε μια φορά ένα ψάρι. Η λογική αυτή πολλές φορές οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αποτυχία και στην απογοήτευση ενώ στην ουσία τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Η απαγκίστρωση λοιπόν από αυτήν την λάθος λογική θα μας εξασφαλίσει την επιτυχία, ακολουθώντας την απλή τεχνική της συνεχόμενης αλλαγής τεχνητών με διαφορετική πλεύση, είδος, σχήμα και βάθος πλεύσης. Με αυτόν τον τρόπο είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα βρούμε το συγκεκριμένο τεχνητό που εκείνη την στιγμή θα κάμψει την καχυποψία ενός «προβληματισμένου» λούτσου. Μελετώντας την συμπεριφορά αυτών των ψαριών, η τεχνική του spinning γίνεται αυτόματα μια εύκολη τεχνική που έχεις απόδοση γνωρίζοντας ποια τεχνητά είναι αποδοτικότερα για κάθε περίσταση. Άλλωστε οι πειραματισμοί στο spinning είναι δεδομένοι και οδηγούν καθημερινά στην γέννηση καινούργιων τεχνητών δολωμάτων.
Κοφτερά δόντια
Παρόλο που ο βασιλιάς των πιο κοφτερών δοντιών είναι το γοφάρι, ο λούτσος κατέχει την αμέσως επόμενη θέση σε αυτήν την κατηγορία μαζί με την σπάθα. Στην άκρη του μακρύ του ρύγχους, υπάρχουν μια σειρά από μακριά δόντια με κλίση προς τα μέσα ώστε να μην αφήνουν κανένα περιθώριο διαφυγής στο άτυχο θύμα τους. Πίσω από αυτά υπάρχει μια σειρά με μικρότερα, ομοιόμορφης κατανομής, που εφάπτονται όταν το στόμα είναι κλειστό και μπορούν να κόψουν με άνεση την πετονιά μας, όποια διάμετρο και αν αυτή έχει.
Η δυνατή οδοντοστοιχία του λούτσου έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορούμε να είμαστε ασφαλείς αν θέλουμε να τον ψαρέψουμε με μικρά σκληρά τεχνητά δολώματα ή σιλικονούχα με jig head. Ο κίνδυνος να κόψει την πετονιά μας είναι μεγάλος οπότε η χρήση σύρματος θεωρείται αναγκαία για αυτά τα δολώματα. Βέβαια ότι θα κερδίσουμε από την αποτελεσματικότητα της κίνησης ενός μικρού τεχνητού δολώματος, θα το χάσουμε από την ορατότητα του σύρματος μέσα στο νερό. Υπάρχουν κάποιες λύσεις που μπορούν να μας βοηθήσουν να έχουμε μεγαλύτερες πιθανότητες να μην μας κόψει την πετονιά μας ο λούτσος που όμως δεν μας εξασφαλίζουν εκατό τις εκατό σιγουριά. Με τα μεγαλύτερα τεχνητά δεν υπάρχει κανένα τέτοιο πρόβλημα ενώ η απόδοση τους είναι αρκετά καλή. Μάλιστα οι επιθέσεις και οι συλλήψεις λούτσων σε αυτά τα τεχνητά δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο αυτός ο κυνηγός επιτίθενται στην λεία του.
Οι επιθέσεις γίνονται όλες στην μέση του τεχνητού και για αυτό όσα τεχνητά διαθέτουν τρεις σαλαγκιές προσφέρουν πιο άμεσα καρφώματα. Αρκετές φορές έχει τύχει να δούμε κάποιον λούτσο να έχει στο στόμα του κάποιον κέφαλο και να περιφέρεται εδώ και εκεί, κρατώντας τον δυνατά από το μέσο του σώματος του. Στην συνέχεια με γρήγορες κινήσεις των σαγονιών, προσπαθεί να φέρει το κεφάλι του ψαριού προς το εσωτερικό του στόματος του ώστε να το καταπιεί. Την ίδια τακτική εφαρμόζει και ένα άλλο ψάρι του γλυκού νερού που μοιάζει λίγο στα χαρακτηριστικά και στην συμπεριφορά με τον λούτσο, η τούρνα. Μάλιστα τα περισσότερα σύρματα που κυκλοφορούν είναι για το ψάρεμα αυτού του ψαριού και όχι για τα δικά μας μεσογειακά ψάρια με κοφτερά δόντια.
Ένα άλλο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε από τα κοφτερά δόντια των λούτσων είναι η φθορά των τεχνητών. Αναπόφευκτα η καταστροφή των χρωμάτων και οι τρύπες στο balsa ή το πλαστικό είναι κάτι που πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό. Δεν υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος αυτού και δεν είναι λίγες οι φορές που τεχνητά δεν έχουν αντέξει την πίεση των σαγονιών ενός πραγματικά μεγάλου λούτσου και έχουν… θρυμματιστεί! Για όλα αυτά αρκεί να έχουμε κατανόηση και να μην περιμένουμε λύσεις που θα μας εξασφαλίζουν πάντα το επιθυμητό σε εμάς αποτέλεσμα.
Λούτσος και τεχνητά δολώματα
Η ποικιλία των τεχνητών δολωμάτων που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στο ψάρεμα των λούτσων με επιτυχία είναι αρκετά μεγάλη. Μεγάλα και μικρά minnow, βαθήτες (Medium, Deep Divers & Lipless), Popper, σιλικονούχα και κουταλάκια είναι τα κυριότερα από αυτά. Όλα έχουν αποδώσει, ακόμα και σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, ενώ είναι σίγουρο ότι δεν θα σταματήσουν να αποδίδουν. Αλλά ας εξετάσουμε ένα, ένα τα παραπάνω τεχνητά :
Μεγάλα minnow
Δεν μπορώ να κρύψω ότι την μεγαλύτερη αποδοτικότητα στο ψάρεμα του λούτσου έχουν τα minnow από εννέα εκατοστά και πάνω. Επί χρόνια το Crystal Minnow της Yo-zuri παρέμενε η μοναδική αξιόπιστη λύση στο spinning και αντικαταστάθηκε μετέπειτα από το Princess της Maria.
Προσωπικά επιτυχίες είχα στην αρχή με πολλά μοντέλα διαφορετικών εταιριών όπως River2Sea με το Triho Minnow, Megabass με το Oneten Vision 110, Rapala με το X Rap και τέλος Lucky Craft με το Flash Minnow. Όμως, τις περισσότερες επιτυχίες, τις έφερε ένα τεχνητό που δεν ανήκει σε καμία από τις παραπάνω εταιρίες. Αυτό είναι το Sugar Minnow της Bassday που έμελλε να μου δώσει τον μεγαλύτερο λούτσο που είχα βγάλει μέχρι τότε και μάλιστα την πρώτη μέρα που το πήρα στα χέρια μου για δοκιμή. Ίσως οι πολλές μετέπειτα επιτυχίες να ήρθαν λόγω της πολλής χρήσης του τεχνητού αυτού, αφού ένιωθα εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του. Πάντως όποια και αν είναι η αλήθεια, η ουσία είναι ότι μας είχε δώσει, σε όλους στην παρέα, αποτελέσματα ικανοποιητικά για να δικαιολογεί την εντατική του χρήση. Άλλα μοντέλα αυτής της εταιρίας που είχαν απόδοση είναι το Sugar Slim (120mm και 95mm) και το Log Surf 125.
Τα χρόνια πέρασαν και η ελληνική αγορά κατακλύστηκε από αξιόλογα minnow με αποτέλεσμα, αυτή την στιγμή, να υπάρχουν πολλές αξιόλογες επιλογές. Ένα τεχνητό που η αποτελεσματικότητα του ξεπεράσε κάθε προηγούμενο στο ψάρεμα του λούτσου, σε όλα τα πλάτη και μήκη της χώρας μας, ήταν η “ζαργάνα” δηλαδή το Sayoris της Little Jack. Δεν έτυχε να το χρησιμοποιήσω ποτέ γιατί η επιλογή μου στο ψάρεμα του λούτσου είναι οι σιλικόνες (για αυτό το θέμα θα μιλήσουμε σε άλλο άρθρο). Όμως, οι προσωπικές προτιμήσεις του καθενός, όπως και οι δικές μου, δεν πρέπει να μας επηρεάζουν. Αυτό που έχει σημασία είναι να μην κοιτάμε το κάθε μοντέλο σαν μοναδική αξιόπιστη λύση αλλά να αλλάζουμε συχνά τεχνητά στο ψάρεμα μας, αναζητώντας αυτό που αρέσει στα ψάρια και όχι σε εμάς. Πλεονέκτημα στο ψάρεμα διστακτικών λούτσων έχουν τα μεγάλα minnow που διαθέτουν τρεις σαλαγκιές, προσφέροντας σίγουρο πιάσιμο στην επίθεση στο μέσον του τεχνητού.
Μικρά minnow
Αναμφισβήτητα τα μεγάλου μεγέθους minnow μας προσφέρουν μακρινή ρίψη και προστασία από τα κοφτερά δόντια του λούτσου. Τι γίνεται όμως με τα μικρά σε μέγεθος minnow, τα οποία δεν προσφέρουν καμία προστασία και επίσης χρειάζονται μικρής διαμέτρου πετονιές για να τα ψαρέψουμε; Εδώ το ρίσκο είναι μεγάλο, παρόλο που οι πιθανότητες να δελεάσουμε κάποιον καχύποπτο λούτσο αυξάνονται από την ρεαλιστική εμφάνιση αυτών των τεχνητών μέσα στο νερό.
Εκτός από την χρήση ενός μικρού κομματιού σύρματος μπροστά από το τεχνητό, υπάρχει και κάτι άλλο που μπορούμε να κάνουμε που θα αλλάξει όμως την κίνηση του. Μπορούμε να αφαιρέσουμε την μεσαία σαλαγκιά και παράλληλα να αντικαταστήσουμε την πίσω με μια μεγαλύτερη. Με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρουμε να μεγαλώσουμε την απόσταση των δοντιών του λούτσου από την πετονιά μας κατά την ώρα της μάχης. Το πασιφανές μειονέκτημα αυτού του τύπου τεχνητών, πολλές φορές ενισχύεται λανθασμένα από κάτι άσχετο με τα δόντια του λούτσου. Τα απότομα ξεσπάσματα σε συνδυασμό με τα νευρικά τινάγματα του κεφαλιού του, πολλαπλασιάζουν το σοκ στο κόμπο με το τεχνητό και σε συνδυασμό με την χαμηλή αντοχή των λεπτών πετονιών, οδηγούν στο σπάσιμο της πετονιάς. Πολλές φορές έχω δει αυτό το γεγονός να συμβαίνει δίπλα μου κατά την διάρκεια μιας μάχης και πάντοτε φταίχτης ήταν τα κοφτερά δόντια ενώ φαινόταν καθαρά πως ήταν λάθος χειρισμός ή λάθος ρύθμιση των φρένων. Επίσης πολλές φορές μπορεί να χάσουμε κάποιο ψάρι επειδή δεν αλλάξαμε το παράμαλλο μετά από κάποια σύλληψη λούτσου. Άρα, οι λεπτές πετονιές και τα μικρά minnow απαιτούν προσοχή στην λεπτομέρεια και αρκετή τύχη εάν θέλουμε να βγάλουμε κάποιο ψάρι. Αξιόλογα minnow των εφτά, έξι και πέντε εκατοστών έχουν όλες οι εταιρίες οπότε σίγουρα θα βρείτε κάποιο να δελεάσει τα ψάρια.
“Βαθήτες”
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι λούτσοι κινούνται χαμηλά στον βυθό και αποφεύγουν τις επιθέσεις στον αφρό. Ειδικά σε βαθιά λιμάνια το φαινόμενο αυτό παρατηρείται συχνά. Σε αυτήν την περίπτωση τα τεχνητά που κινούνται κοντά στην επιφάνεια δεν βρίσκονται στην εμβέλεια κυνηγιού των ψαριών, κάνοντας μάταιη κάθε προσπάθεια να τα δελεάσουμε. Για να καταφέρουμε να πάρουμε έστω κάποιο χτύπημα πρέπει αναγκαστικά να χρησιμοποιήσουμε τεχνητά που μπορούν να κινηθούν σε μεγαλύτερα βάθη.
Αυτά τα τεχνητά είναι οι «βαθήτες» δηλαδή τεχνητά Medium Divers, Deep Divers και Lipless ή Vibration. Τα δυο πρώτα συνήθως δεν έχουν καλή αεροδυναμική αλλά η μακριά γλώσσα τους, τους επιτρέπει να κινηθούν σε βάθος πολύ μεγαλύτερο από κάποιο minnow. Όσα είναι βυθιζόμενα μπορούμε να τα αφήσουμε για λίγο να κατέβουν χαμηλά και μετά να αρχίσουμε την πλεύση του. Τα Lipless έχουν καλύτερη αεροδυναμική και μάλιστα αυτά που είναι κατασκευασμένα από μέταλλο μπορούν να μας δώσουν εκπληκτικά μακρινές ρίψεις. Με λίγα τινάγματα στα καλάμια Spinning τα αποτελέσματα μπορεί να είναι εκπληκτικά αλλά υπάρχει και ένας κίνδυνος. Πολλές από τις συλλήψεις που έχουν γίνει με Lipless τεχνητά είναι μετά από επίθεση κοντά στο κεφάλι του τεχνητού με τα δόντια του λούτσου να βρίσκονται πολύ κοντά στην πετονιά. Το καλό είναι ότι τα τεχνητά αυτά έχουν το κρικάκι σύνδεσης πίσω και πάνω από το κεφάλι του τεχνητού, με συνέπεια η γωνία που σχηματίζετε να είναι τέτοια που να μας προστατεύει από τυχόν τριβές με τα κοφτερά δόντια. Κάποια τεχνητά Medium και Deep Divers που είχαν δοκιμαστεί με επιτυχία στις αρχές είναι : το Crystal Minnow DD της Yo-zuri, το Staysee της Lucky Craft και τέλος το γνωστό από παλιά Magnum (sinking) με την μεταλλική γλώσσα της Rapala. Τα Lipless τεχνητά είναι όλα πολύ αξιόλογα αλλά αυτά που θα μας δώσουν το πλεονέκτημα της απόστασης είναι τα μεταλλικά. Τα πρωτά που χρησιμοποιήσαμε ήταν το Mar Amigo της Maria και το Range Vib της Bassday αλλά τώρα πια έχουν εισαχθεί και άλλα τέτοιου τύπου τεχνητά.
Popper
Μια άλλη κατηγορία τεχνητών που παλιότερα έδινε καλά αποτελέσματα είναι τα popper. Χρησιμοποιήθηκαν με επιτυχία και εντατικά σε ορισμένα νησιά του Αιγαίου με στόχο όμως τα μεγαλύτερα άτομα του είδους. Γενικά ο λούτσος είναι ένα ψάρι που επιτίθεται έξω από το νερό ενώ οι επιθέσεις του στον αφρό πραγματοποιούνται κατά κόρον από κάτω προς τα πάνω. Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε όταν ψαρεύουμε με popper τους λούτσους είναι να διατηρούμε ένα κλικ χαμηλότερα την ταχύτητα πλεύσης ώστε να μειώσουμε τις άστοχες επιθέσεις ή τον δισταγμό των ψαριών. Επίσης, popper με συμμετρικά κοίλο κόψιμο του κεφαλιού έχουν την ικανότητα να κινούνται μέσα στο νερό, δίνοντας μας περισσότερες πιθανότητες να ξεγελάσουμε ένα ενήλικο ψάρι.
Κουτάλια
Ένα τεχνητό δόλωμα που πάντα πρέπει να υπάρχει στην θήκη μας είναι το διαχρονικό κουταλάκι. Προσωπικά με έχουν ξελασπώσει πολλές φορές, όχι μόνο στο ψάρεμα του λούτσου αλλά γενικά στο spinning. Το χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να ψαρέψουμε σε μακρινές αποστάσεις ή σε μεγάλα βάθη αφού το βάρος του μας επιτρέπει και τα δυο. Συνήθως για τον λούτσο χρησιμοποιούμε μεγέθη από είκοσι γραμμάρια και πάνω. Για να ξεγελάσουμε κάποιο ψάρι δεν αρκεί μια απλή πλεύση με σταθερή ανάκτηση αλλά χρειάζεται μια πιο πολύπλοκη με σταμάτημα, τίναγμα και γρήγορη ανάκτηση. Μικροί πλάνοι μπορούν να φανούν επίσης πολλοί χρήσιμοι, εκτελώντας πιο ρεαλιστικές κινήσεις μέσα στο νερό. Μειονέκτημα και των δυο είναι ότι παρόλο που καταλαβαίνουμε χτυπήματα από λούτσους, δεν είναι εύκολο να τους καρφώσουμε.
Σιλικόνες
Για το τέλος άφησα μια κατηγορία τεχνητών, πολύ γνωστή σε όλους μας : τα σιλικονούχα δολώματα με την προσθήκη κάποιου jig head. Αποτελούν μια πολύ καλή λύση όταν όλα τα άλλα τεχνητά δολώματα δεν αποδίδουν. Πρόκειται για τον αγαπημένο μου τρόπο ψαρέματος των λούτσων για αυτό θα αναφερθούμε αναλυτικά σε άλλλο κείμενο για αυτού του τύπου τα τεχνητά.
Αυτά ήταν τα κυριότερα είδη από τα τεχνητά δολώματα με τις ιδιαιτερότητες τους, τα όποια μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στο spinning με στόχο τον λούτσο.
Θέλοντας και μη…
«Ότι ψάρι μπορεί να ψαρευτεί με spinning είναι… spinning!». Αυτή η φράση είναι το σύνθημα όλων αυτών των τρελών που ασχολούνται αποκλειστικά με την τεχνική του spinning. Ανάμεσα τους έχω την τιμή να βρίσκομαι και εγώ, οπότε η αναζήτηση ενός τόπου όπου υπάρχει η ελπίδα να αναμετρηθούμε με κάποιον λούτσο είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Όταν τα καταφέρνουμε και βρίσκουμε ένα τέτοιο μέρος όπου οι λούτσοι δεν είναι πονηρεμένοι τότε τα πράγματα είναι εύκολα αλλά βαρετά.
Η πραγματική πρόκληση έρχεται όταν συναντηθούμε με δύστροπα ψάρια τα οποία αγνοούν επιδεικτικά την παρουσία μας. Οι αλλαγές των τεχνητών γίνονται στην υπερβολή τους και οι δοκιμές διαφορετικών πλεύσεων κουράζουν ακόμα και τον πιο υπομονετικό ψαρά. Αν υπάρξει όμως έστω και μια επιτυχία μετράει μέσα μας πολύ περισσότερο από μια εκατόμβη απονήρευτων-θρασύτατων ψαριών. Για τις εκατόμβες έχω να πω κάτι. Σαφώς και όταν τσιμπάνε τα ψάρια λίγοι είναι αυτοί που έχουν το σθένος να σταματήσουν το ψάρεμα. Δεν μπορώ να δώσω συμβουλή σε κανέναν για αυτό το ζήτημα, απλά γιατί δεν είναι στον χαρακτήρα μου. Επίσης ένας άλλος λόγος είναι ότι και εγώ στο παρελθόν έχω κάνει εκατόμβες και όχι μόνο σε λούτσους. Με λίγα λόγια «ο πρώτος αναμάρτητος, τον λίθο βαλέτω». Αυτό που όμως θέλω να προσπαθήσω να περιγράψω είναι τον λόγο για τον οποίο δεν θέλω πια να συμμετέχω σε τέτοιες καταστάσεις. Όταν πηγαίνω για spinning δεν σκέφτομαι καμία απόσβεση υλική ή ηθική των κόπων και των πολύτιμων για την οικογένεια μου, χρημάτων που έχω ξοδέψει. Πηγαίνω, γιατί θέλω να εξερευνήσω τους άγνωστους κόσμους του spinning, να διευρύνω τους ορίζοντες μου και να έρθω σε επαφή με την θάλασσα πατώντας στην στεριά. Για να το κάνω αυτό πρέπει να ενεργώ και να σκέφτομαι σαν ψάρι, με συνέπεια να νιώθω πια σεβασμό και αγάπη για τα όντα αυτά που με την ζωή τους επιβεβαιώνουν μονάχα τον κανόνα της κυριαρχίας του ανθρώπου στον πλανήτη. Σταματώντας το ψάρεμα δείχνω τον σεβασμό μου και δίνω μια ευκαιρία στην ψυχή μου να δείξει τα άλλα καλά και σπάνια χαρίσματα της ανθρώπινης φυλής μας. Έτσι νιώθω καλύτερα και θα σας ζητούσα να μην με κατακρίνετε αν δεν καταλαβαίνετε ή δεν συμμερίζεστε τα παραπάνω. Απλά, θέλοντας και μη ανεχτείτε την ιδιοτροπία μου αυτήν…
