Όταν ξεκινούσα, πριν πολλά χρόνια, να ασχολούμαι εντατικά με την τεχνική του eging στόχος ήταν τα καλαμάρια και μόνο αυτά. Στην πορεία όμως, άρχισα να ασχολούμαι και με τις σουπιές. Μάλιστα, μια χρονιά έπιασα τον εαυτό μου να παρατάει όλα τα άλλα ψαρέματα για χάρη της…
Όλη αυτή η διαδικασία με έκανε πολύ καλύτερο ψαρά και στα καλαμάρια αλλά το κυριότερο μου χάρισε όμορφες στιγμές! Στιγμές που μόνο ένας spinner ακομπλεξάριστος μπορεί να χαρεί… Αυτός που δεν κυνηγάει μόνο το μεγάλο ψάρι αλλά θέλει να ζήσει όσα περισσότερα μπορεί να του χαρίσει το ψάρεμα με τεχνητά δολώματα.
Φυσικό επακόλουθο ήταν να σπάσω το κεφάλι μου για άλλη μια φορά ώστε να ξεκλειδώσω όλα εκείνα τα μυστικά που θα μου έφερναν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεν παραπονιέμαι… Το αντίθετο, μάλιστα! Αυτό «το σπάσιμο του κεφαλιού» είναι το μόνο που με κάνει να θέλω να ψαρεύω και όσον αφορά την σουπιά το κατ’ ευχαριστήθηκα! Όλα αυτά θα μοιραστώ μαζί σας, προτείνοντας σας να ξεκινήσετε αυτό το ψάρεμα.
Τόποι και αναζήτηση
Ως γνωστόν, την σουπιά την συναντάμε παντού αλλά όταν ξεκινούσα και εγώ, σίγουρα δεν ήθελα να ακούσω μια τέτοια τόσο γενική δήλωση. Από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε για να τις βρούμε. Το καλύτερο μέρος, λοιπόν, είναι σε όλα τα λιμάνια-μαρίνες και ειδικά εκεί που ξεψαρίζουν δίχτυα. Οι ιχθυόσκαλές δε, είναι ο παράδεισος της σουπιάς αφού εκεί μπορεί να τρώει σαν… γάτα ότι πετούν τα γρι-γρι και οι τράτες. Άλλα hot spots είναι τα ρηχά υφάλμυρα νερά, τα ιχθυοτροφεία και γενικά οι λασπώδεις βυθοί, ασχέτου βάθους. Δεν είναι τυχαίο που ο Αμβρακικός κόλπος και λιμνοθάλασσες του Μεσολογγίου, θεωρούνται οι καλύτεροι τόποι για την σουπιά. Από εκεί και πέρα, μπορείτε να δοκιμάσετε την τύχη σας παντού -μέρα ή νύχτα- και σίγουρα θα συναντήσετε κάποια να τριγυρνά.
Λασπώδες βυθοί με σκόρπιες πέτρες είναι τα μέρη που συχνάζει περισσότερο
Μόλις διαλέξετε το μέρος που θα ρίξετε την καλαμαριέρα σας, έρχεται το δεύτερο θέμα που είναι η αναζήτηση στο νερό. Αυτή θα γίνει αυστηρά στον βυθό και πιο συγκεκριμένα σκανάροντας τον με την καλαμαριέρα. Ξέρω ότι κατά καιρούς θα έχετε ακούσει για σουπιές στα μεσόνερα ή στην επιφάνεια αλλά όταν από τις χίλιες σουπιές που έχουν πιαστεί, οι 998 είναι στο βυθό τότε… Μια πετυχημένη συνταγή δεν την αλλάζουμε. Η αναζήτηση θα γίνει στον βυθό της θάλασσας και μάλιστα πολύ αργά, με μεγάλες παύσεις -δηλαδή αφήνοντας την καλαμαριέρα να κάθεται στον βυθό- και με μικρά ή μεγάλα jerks ανά αραιά διαστήματα. Στην πράξη, σέρνουμε την καλαμαριέρα μας στον πάτο ακόμα και αν ο βυθός είναι κακοτράχαλος. Θα μου πείτε τώρα : «Μα καλά δεν θα σκαλώσει;»
Μυστικά για τον εξοπλισμό
Με LRF καλάμι
Για να μην σκαλώσει, δύο είναι τα πράγματα που πρέπει να προσέξουμε : τον εξοπλισμό που κρατάμε στα χέρια μας και η επιλογή της καλαμαριέρας που θα ψαρέψουμε. Για την καλαμαριέρα θα μιλήσουμε παρακάτω οπότε ας ξεκινήσουμε με τον εξοπλισμό. Θυμάμαι τον εαυτό μου να ψαρεύει σουπιές με light spinning καλάμια και να χάνω σχεδόν στην ίδια αναλογία, τόσο καλαμαριέρες στον βυθό, όσο και σουπιές κατά την πορεία τους προς την ακτή. Τι συνέβαινε; Απλά η δράση των spinning καλαμιών και ειδικά των ακριβών, είναι πολύ δυνατή με αποτέλεσμα στο παραμικρό εμπόδιο να «καρφώνουν» το έρμα της καλαμαριέρας ακόμα και με την πιο απαλή ανάκτηση.
Με eging καλάμι
Αυτή η δυνατή δράση είναι υπεύθυνη και για το ξαγκίστρωμα της σουπιάς αφού μετά το κάθε λύγισμα, η επαναφορά της κορυφής γίνεται βίαια και απότομα. Άρα ξεχνάμε τα spinning καλάμια μας και προσανατολιζόμαστε σε μαλακά eging καλάμια με μικρό egi weight (2.0-3.0 ή 2.5-3.5) ή καλύτερα σε LRF καλάμια που μπορούν να σκανάρουν πολύ καλύτερα τον βυθό. Βέβαια θα μου πείτε : «να αγοράσω ειδικό καλάμι για τις σουπιές;». Η απάντηση μου είναι ότι αν δεν το κάνετε άμεσα, θα το «αγοράσετε» σε καλαμαριέρες… Και τα θετικά ενός τέτοιου καλαμιού δεν σταματάνε εδώ. Εκτός ότι θα έχετε καλύτερη αντίληψη του βυθού χωρίς να σκαλώνει η καλαμαριέρα σας, θα μπορείτε να καρφώνετε στα σίγουρα την σουπιά. Αλλά για να το καταλάβετε αυτό πρέπει να εξηγήσουμε τον τρόπο που επιτίθεται η σουπιά στην καλαμαριέρα το 90% των περιπτώσεων.
Εδώ βλέπουμε πως επιτίθενται οι σουπιές στην καλαμαριέρα μας άρα και πόσο σημαντικό είναι το κάρφωμα
Αν είστε τυχεροί, κάτι τέτοιο θα το δείτε ζωντανά όταν κάποια σουπιά επιτεθεί κατά το τέλος της ανάκτησης σε ρηχά νερά. Πλησιάζει την καλαμαριέρα από το πλάι και την αγκαλιάζει με τα πλοκάμια της, χωρίς να ακουμπά τα γκίνια. Την κρατά γερά και δεν την αφήνει ακόμα και αν αρχίσουμε να την τραβάμε προς την ακτή. Όμως αυτή η σουπιά δεν είναι πιασμένη και όποτε θέλει μπορεί να αφήσει την καλαμαριέρα και να εξαφανιστεί. Το μυστικό εδώ είναι να κάνουμε ένα απότομο αλλά γλυκό κάρφωμα ώστε τα γκίνια να έρθουν στην ευθεία και να βυθιστούν στο μαλακό σώμα ή τα πλοκάμια της. Μόνο μερικά eging καλάμια και όλα τα LRF έχουν αυτήν την δυνατότητα, κάτι που ενισχύει την απόφαση μας για αγορά καλαμιού.
Μηχανισμοί για eging με δυο κιλά φρένα είναι ότι πρέπει
Τελειώνοντας με τον εξοπλισμό θα πρέπει να αναφερθούμε και στον μηχανισμό. Είναι λογικό ότι αφού θέλουμε να ψαρέψουμε στο βυθό και αργά, ένας γρήγορος μηχανισμός να μας είναι όχι μόνο άχρηστος αλλά και επικίνδυνος γιατί μπορεί να σκαλώσει την καλαμαριέρα μας. Οι μηχανισμοί που χρειαζόμαστε είναι αυτοί με το μικρότερο μέγεθος, τον αργότερο λόγο περιστροφής (gear ratio) και τα λιγότερα φρένα. Το τελευταίο χρειάζεται ώστε να λύνουν εύκολα και να μην υπάρχει περίπτωση να σκιστεί η σουπιά αλλά και όταν η καλαμαριέρα συναντήσει κάποιο σκάλωμα. Τα φρένα που δεν λύνουν, πολλαπλασιάζουν την πιθανότητα σκαλώματος.
Η ιδανική καλαμαριέρα
Κάθε ψάρεμα έχει τις ιδιαιτερότητες του που καθορίζουν και τις επιλογές μας σε συγκεκριμένους τύπους τεχνητών δολωμάτων. Έτσι και στο ψάρεμα της σουπιάς, η καλαμαριέρα μας θα πρέπει να πληρεί κάποια κριτήρια. Ας ξεκινήσουμε από τα εύκολα που είναι τα γκίνια ή αλλιώς βελόνες. Όπως είπαμε και παραπάνω, η σουπιά τις περισσότερες φορές αγκαλιάζει την καλαμαριέρα από το πλάι και θα πρέπει να καρφώσουμε για να την πιάσουμε. Άρα μικρά γκίνια, κοντά γκίνια ή μονής σειράς δεν βοηθούν εδώ σε αντίθεση με τα καλαμάρια που έχουν άλλο τρόπο επίθεσης και πιο μαλακό σώμα. Το πρώτο πράγμα λοιπόν που θα κοιτάξουμε στην καλαμαριέρα είναι τα γκίνια τα οποία θα πρέπει να είναι διπλά, μεγάλα και άριστης ποιότητας. Τέτοια γκίνια, δύσκολα θα συναντήσουμε σε μικρά μεγέθη καλαμαριέρας (από 2.0 και κάτω) αλλά εκεί δεν έχουμε μεγάλο πρόβλημα καθώς λόγω μεγέθους, η σουπιά θα αγκαλιάσει και αυτά. Παρόλα αυτά, καλό είναι οι μικρές καλαμαριέρες σας να διαθέτουν μεγάλα γκίνια.
Το δεύτερο θέμα είναι πως στέκεται η καλαμαριέρα μας στον βυθό. Άλλωστε μιλάμε για ψάρεμα σκανάροντας τον, πως λοιπόν να μην μας ενδιαφέρει το πως συμπεριφέρεται η καλαμαριέρα μας όταν ακουμπήσει τον πάτο; Στο άρθρο «Σουπιές με ελαφρύ εξοπλισμό» του καλού φίλου Γιάννη Κασάπογλου αναφέρθηκε επιγραμματικά αυτό το ζήτημα καθώς το θέμα του ήταν άλλο για να εστιάσει εκεί. Ας το δούμε λοιπόν εδώ πιο αναλυτικά γιατί κρύβει μερικά σημαντικά μυστικά για την σουπιά. Καταρχήν η κάθε καλαμαριέρα διαθέτει ένα έρμα και κενό σώμα, σφραγισμένο γεμάτο με αέρα. Το πόση άνωση της δίνει ο εγκλωβισμένος αέρας και πόση βύθιση της δίνει το έρμα, δημιουργούν τη γωνία του σώματος την ώρα που βυθίζεται και τον ρυθμό βύθισης ή πιο απλά πόσο χρόνο θέλει για να κατέβει στον πάτο.
Οι καλαμαριέρες για το ψάρεμα της σουπιάς θα πρέπει να στέκονται στον βυθό με τα γκίνια ψηλά
Η καλύτερη γωνία βύθισης είναι οι 45 μοίρες με την μύτη να κοιτάει προς τα κάτω και η καλύτερη στάση σώματος όταν καθίσει στον βυθό είναι όρθια με μόνο το έρμα να ακουμπά και τα γκίνια ψηλά. Γεμίστε τον νεροχύτη της κουζίνας σας και ρίξτε μέσα τις καλαμαριέρες που έχετε στην συλλογή σας. Θα εκπλαγείτε με το πόσες έχουν αυτήν την στάση σώματος! Κάποιες μάλιστα θα ξαπλώσουν στο πλάι, φαρδιές-πλατιές… Αυτές ξεχωρίστε τες και μην τις χρησιμοποιήσετε ποτέ για σουπιές καθώς θα είναι σαν να σέρνεται άγκυρα και όχι καλαμαριέρα. Μην απορείτε με τα παραπάνω. Δεν κάνουν όλες οι εταιρείες μελέτες ώστε να σας προσφέρουν μια λειτουργική καλαμαριέρα και φυσικά δεν είναι θέμα τιμής πώλησης μόνο. Αυτό όμως είναι μια διαφορετική ιστορία, για αυτό ας ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας.
Αφού θα ψαρέψουμε σύριζα στον βυθό, θέλουμε η καλαμαριέρα μας να έχει ψηλά τα γκίνια ώστε να μην σκαλώνει και να περνάει όλα τα εμπόδια με ευκολία. Όμως θέλουμε και κάτι άλλο : να μπορεί να αναπηδά και να βυθίζεται ομαλά δηλαδή αργά. Αυτό το κάνουν καλαμαριέρες με αργό ρυθμό βύθισης οπότε άλλο ένα κριτήριο είναι ο ρυθμός βύθισης. Εδώ θα κάνω μια διευκρίνιση για να μην γίνει καμιά παρεξήγηση. Το μέγεθος της καλαμαριέρας δεν έχει σχέση με το ρυθμό βύθισης και η κάθε καλαμαριέρα είναι ξεχωριστή (Για περισσότερα : "άρθρο βύθισης"). Ανακεφαλαιώνοντας, η ιδανική καλαμαριέρα θα πρέπει να έχει μεγάλα γκίνια, αργό ρυθμό βύθισης και να κάθεται στον βυθό με το έρμα ίσα που να ακουμπάει και τα γκίνια ψηλά.
Τέλος για την επιλογή χρώματος και μεγέθους, τα πράγματα είναι λίγο σχετικά. Εγώ προτιμώ κυρίως άσπρα, κίτρινα χρώματα και natural ενώ στο θέμα μεγέθους… ότι μπορεί να ρίξει το καλάμι μου!
Πως «σκανάρουμε»
Χαμηλώστε το καλάμι και δημιουργήστε μια γωνία 90 μοιρών της κορυφής με το νήμα ώστε να έχετε την μέγιστη αίσθηση της κίνησης της καλαμαριέρας
Μιλήσαμε για τον εξοπλισμό και την καλαμαριέρα αλλά το κυριότερο στο ψάρεμα της σουπιάς είναι ο τρόπος ψαρέματος. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε, αφού η καλαμαριέρα μας πατώσει, είναι να χαμηλώσουμε το καλάμι μας και να το γυρίσουμε στο πλάι ώστε η κορυφή με το νήμα να σχηματίζουν γωνία 90 μοιρών. Η γωνία αυτή μας δίνει πολύ καλή αίσθηση της κίνησης της καλαμαριέρας ενώ το χαμήλωμα του καλαμιού περίπου στην μέση και όχι στην επιφάνεια της θάλασσας, κρατάει τα γκίνια ψηλά. Για να καταλάβετε πως γίνεται το τελευταίο αρκεί να βρείτε ένα ρηχό μέρος και να ρίξετε την καλαμαριέρα σας σε απόσταση που να μπορείτε να την βλέπετε καθαρά. Δοκιμάστε να την τινάξετε μαλακά με το καλάμι όρθιο. Θα δείτε ότι η μύτη σηκώνετε και τα γκίνια χτυπάνε τον βυθό. Αν δοκιμάσετε να την τινάξετε με το καλάμι χαμηλά, θα δείτε ότι η μύτη παραμένει χαμηλά και τα γκίνια ψηλά.
Βέβαια σε κακοτράχαλους βυθούς, το πιο πιθανό είναι να σας σκαλώσει το έρμα και όχι τα γκίνια όποτε εδώ κάνουμε ένα συνδυασμό. Την σέρνουμε με το καλάμι χαμηλά και μόλις να νιώσουμε ότι σκαλώνει, σηκώνουμε το καλάμι ώστε να σηκώσουμε την μύτη και να ξεσκαλώσει. Όπως καταλαβαίνετε από όλα αυτά, για να καρφώσουμε, με το καλάμι χαμηλά κάνουμε πιο αξιόπιστο κάρφωμα σε ρηχά νερά ενώ με το καλάμι ψηλά κάνουμε πιο αξιόπιστο κάρφωμα σε βαθιά νερά και όταν η σουπιά είναι από κάτω μας. Τέλος, να έχετε υπόψιν σας ότι αν φέρνεται την σουπιά με όρθιο το καλάμι, αν δείτε ότι δεν είναι καρφωμένη καλά, καλό είναι στα τελευταία μέτρα να πλαγιάσετε και να χαμηλώσετε το καλάμι γιατί μπορεί να την ξαγκιστρώσετε.
Όποιος προλάβει...
Αυτά ήταν τα μυστικά της σουπιάς και υπάρχουν και άλλα που δεν ανάφερα γιατί δεν τα έχω επιβεβαιώσει ακόμα! Αφορμή για αυτό το άρθρο στάθηκε ένα γεγονός : Κοιτούσα το αρχείο μου και διαπίστωσα έκπληκτος ότι έχω πέντε γιγαμπάιτ φωτογραφίες με σουπιές, αν και ποτέ δεν έχω γράψει κάτι για αυτές. Αυτό όμως που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ότι μόνο τότε συνειδητοποίησα πόσο κολλημένος είμαι με το ψάρεμα της… Πρόκειται για ένα πολύ διασκεδαστικό ψάρεμα το οποίο μπορείτε να κάνετε ακόμη και μαζί με τα παιδιά σας, απολαμβάνοντας την θάλασσα.
Αυτή την στιγμή, οι μόνοι που ασχολούνται με αυτό, είναι όσοι κάνουν λαθραία μεροκάματα για να έχουν τα καταστήματα ειδών αλιείας ζωντανές σουπιές για πούλημα. Προλάβετε να ψαρέψετε προτού τις εξαφανίσουν και να θυμάστε ότι τώρα πιο πολύ από ποτέ είναι αναγκαίο το C&R. Το μεγαλύτερο μυστικό όμως το άφησα για το τέλος : όχι άσπρα ρούχα στο ψάρεμα αυτό!! Μόνο ρούχα στο χρώμα του μελανιού της!!!
