Η καθετή είναι η τεχνική με την οποία οι περισσότεροι κάναμε τα πρώτα μας βήματα στο ψάρεμα από σκάφος και ίσως οι δημοφιλέστερη αφού όποιος είναι κάτοχος κάποιου σκάφους, βάρκας ή οποιουδήποτε πλεούμενου μέσου έχει ρίξει μια δολωμένη πετονιά για καθετή. Τι γίνεται όμως όταν ο στόχος της καθετής μας δεν είναι απλά ότι τσιμπήσει το δόλωμά μας αλλά κάποιο συγκεκριμένο είδος όπως ο σαργός και μάλιστα σε μεγάλα μεγέθη όπου αποτελεί διακαή πόθο όσον ασχολούνται μ΄ αυτήν την τεχνική.
Αυτός ο νέος τρόπος καθετής ξεκίνησε για μένα φέτος το καλοκαίρι όταν μετά από παρότρυνση ενός πολύ καλού μου φίλου. Είχε δει ένα LRF καλάμι μου που το είχα παροπλίσει εξ΄αιτίας της υπερευαίσθητης κορυφής του και επειδή με δυσκόλευε να χειριστώ τις μικρές σιλικόνες και τα πλανάκια της τεχνικής. Τότε με έπεισε πως αυτό το καλάμι θα ήταν ιδανικό για καθετή. Ο συγκεκριμένος φίλος διαθέτει τεράστια εμπειρία στην καθετή και ψαρεύει τους μεγάλους σαργούς πολλά χρόνια μ΄ ένα καλάμι picker το οποίο είναι ουσιαστικά ένα ultra light feeder με ευαίσθητη μύτη.
Η επιμονή του να πάρω το συγκεκριμένο LRF και να πάω μαζί του ήταν μεγάλη αλλά και οι αντιρρήσεις μου -σαν ''άπιστος Θωμάς'' και ''ξερόλας'' που είμαι- ακόμα μεγαλύτερες αφού του έλεγα ότι το καλάμι δυσκολεύεται με θηράματα σεβαστού μεγέθους στον αφρό. Άραγε πως θα τα καταφέρει σε βάθος 40-50 μέτρα; Ήμουν σίγουρος ότι δεν είχε την έλξη που απαιτείται και ότι θα έσπαγε σαν... καρότο και άλλα τέτοια. Μετά από μεγάλη πίεση, τελικά το πήρα μαζί μου και απλά το... ερωτεύτηκα για το ψάρεμα του σαργού με καθετή! Αποδείχτηκε παλικάρι αυτό το λεπτεπίλεπτο καλαμάκι, με πρώτο του ψάρι μια στείρα κοντά στο 1,5 κιλό αλλά και πάρα πολλούς σαργούς, σκαθάρια και άλλα.
Μόνο κάτι μεγάλα ''μαύρα'' που πρόλαβαν να χωθούν στο θαλάμι τους γλίτωσαν και μια μεγάλη τσιπούρα που μετά από 10-15 λεπτά μάχης και αφού δεν με πρόδωσε ούτε το καλάμι ούτε το λεπτό παράμαλλο, η κυρία κατάφερε με τα ισχυρά σαγόνια της να σπάσει το αγκίστρι και να με αφήσει σαστισμένο να την κοιτάω που απομακρυνόταν αργά αργά προς το βυθό της γαλανής.
Για τι εξοπλισμό μιλάμε...
Πάμε όμως να σας εξηγήσω τι εξοπλισμό θα χρειαστείτε για να κυνηγήσετε τους μεγάλους σαργούς μ΄ αυτήν την ιδιαίτερη τεχνική καθετής. Χρειαζόμαστε καλάμια LRF με πολύ ευαίσθητη μύτη. Συνήθως είναι αυτά με Solid tip δηλαδή με γεμάτη και όχι κούφια κορυφή και θα σας εξηγήσω αργότερα το γιατί χρειαζόμαστε κάτι τέτοιο όταν θα αναλύσουμε τον τρόπο ψαρέματος. Επίσης καλό είναι το καλάμι να είναι από 2,30 μέτρα και πάνω για να έχουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραβολή λόγω μήκους και καλύτερη απόσβεση των κεφαλιών που θα αντιμετωπίσουμε από ένα μεγάλο σαργό κατά τη διάρκεια της μάχης.
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ : Ένας μηχανισμός ψαρέματος μεγέθους 2000 σε μέτρηση DAIWA και 2500-3000 σε μέτρηση SHIMANO με πολύ γραμμικά φρένα τα οποία μας χρειάζονται κατά την διάρκεια της μάχης ώστε να μην σπάσει το ιδιαίτερα λεπτό νήμα και παράμαλλο μας.
ΝΗΜΑ – ΠΑΡΑΜΑΛΟ : Νήμα ΡΕ 0,6 οπωσδήποτε οκτάκλωνο και όσο γίνεται πιο κυκλικό και μεταξένιο ώστε να μπορεί να ''τρέχει'' εύκολα από τον μηχανισμό μας και παράμαλλο απ΄ευθείας στο νήμα χωρίς στριφτάρι με διάμετρο 0,23 – 0,25 mm fluorocarbon άριστης ποιότητας και μεγάλης ανθεκτικότητας στο ''δάγκωμα'', εξ΄αιτίας των κοφτερών δοντιών ενός μεγάλου σαργού.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΑΡΓΟ
Ο σαργός είναι ένα ψάρι που φτάνει σε μήκος 45-50 εκατοστά και σε βάρος ξεπερνάει μερικές φορές τα δυο κιλά. Είναι πολύ κοινό ψάρι σε όλη την ακτογραμμή της χώρας μας. Από τα τέσσερα είδη που ζουν στις θάλασσές μας (ο κοινός σαργός, ο κακαρέλος, η ούγενα και ο σπάνιος σαργός φαραώ) εμείς επικεντρωνόμαστε στο ψάρεμα των δύο πρώτων που πραγματικά βρίσκονται παντού στις θάλασσες μας. Οι σαργοί, σε μικρό μέγεθος ζουν σε πολυάριθμα κοπάδια και είναι παμφάγοι, ιδιαίτερα λαίμαργοι, με αποτέλεσμα την εύκολη σύλληψη στα αγκίστρια των ψαράδων. Όταν όμως αυτό το πανέμορφο ψάρι μεγαλώσει, έχει αποκτήσει πια πολλές εμπειρίες και αποφεύγει πολλές κακοτοπιές ενώ γίνεται ιδιαίτερα καχύποπτος στη θέα ενός δολωμένου αγκιστριού.[/blockquote]
ΒΑΡΙΔΙ – ΑΓΚΙΣΤΡΙ : Για βαριδάκι θα χρειαστούμε ένα συρόμενο σχήματος ελιάς βάρος από 3 έως 5 γρμ. το οποίο θα περάσουμε στο παράμαλλο και θα τερματίζει στο αγκίστρι μας. Ένα κλασικό μονάγκιστρο δηλαδή με συρόμενο μολυβί είναι η αρματωσιά μας. Αν μπορέσετε να βρείτε μολυβάκια χρωμιομένα, πιστέψτε με θα κάνουν μεγάλη διαφορά στο ημερήσιο ψάρεμά σας, ενώ κατά την διάρκεια της νύχτας και τα απλά είναι μια χαρά. Για αγκίστρι θα χρειαστούμε τύπου Sasame Chinu μεγέθους 3-5 νούμερο, ανάλογα την εταιρία και το δόλωμα που θα χρησιμοποιούμε κάθε φορά. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και μικρά ζοκάκια ή μολυβοκεραλές αλλά είναι δυσκολότερα στο ξαγκίστρωμα του ψαριού όταν αυτό έχει καταπιεί για τα καλά το δόλωμα και τότε είναι απαραίτητος ο απαγκιστρωτής.
ΔΟΛΩΜΑ : Το κορυφαίο δόλωμα στην περιοχή που ψαρεύω εγώ τους σαργούς και πρώτη μου επιλογή είναι το φρέσκο μύδι το οποίο δουλεύει όλες τις εποχές.
Μπορούμε να το προμηθευτούμε από το ψαράδικο της γειτονίας μας, οπού καλό είναι να διαλέξουμε τα μεγαλύτερα σε μέγεθος και βάρος. Ο τρόπος δόλωσης είναι εύκολος.
Αφού ανοίξουμε με προσοχή το όστρακο θα αφαιρέσουμε την ''ψίχα '' του, θα την κεντήσουμε στο αγκίστρι μας και θα την σταθεροποιήσουμε με λίγο ελαστικό νήμα. Τους θερμούς μήνες μου δουλεύει πολύ καλά και το καραβιδάκι ενώ όταν κρυώνει ο καιρός ξεκινάει και δουλεύει και η πεταλίδα.
Βέβαια μπορείτε να δοκιμάσετε ότι δόλωμα επιθυμείτε όπως φαραώ, μάνα ανάλογα με την περιοχή που ψαρεύετε και να καταλήξετε στο δικό σας αγαπημένο και αποδοτικότερο δόλωμα.
Τεχνική
Οι μεγάλοι σαργοί αρέσκονται στο να κινούνται διακριτικά και να κατοικούν σε δύσκολα σημεία, του βυθού εκεί που δεν μπορεί να ασκηθεί η μαζική και εντατική αλιεία. Τέτοια σημεία με βραχώδη βυθό και πολλά ''χαράκια'' πρέπει να εντοπίσουμε είτε με τη βοήθεια του βυθόμετρου είτε από την εμπειρία μας και να αγκυροβολίσουμε το σκάφος από πάνω τους. Πολύ σημαντική η σταθεροποίηση του σκάφους γιατί θέλουμε να ψαρέψουμε απίκο και όχι αρόδο αφού αν κινούμαστε μ΄ αυτό τα λεπτά εργαλεία το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να μην πατώσουν ποτέ αλλά ''να πετάμε χαρταετό''.
Αφού σταθεροποιηθούμε πάνω από τον ψαρότοπο και δολώσουμε, θα αφήσουμε το δόλωμά μας να κατευθυνθεί αργά προς το βυθό. Αργεί λίγο αλλά κάντε υπομονή γιατί αξίζει. Αφού πατώσει θα μαζέψουμε τα μπόσικα και περιμένουμε, κάνουμε καθετή δηλαδή. Όμως οι μεγάλοι σαργοί είναι πολύ καχύποπτοι με το δόλωμά μας έτσι μόλις νιώσουμε τσιμπιά (η οποία είναι ένα μικρό κατέβασμα της μύτης του καλαμιού) δεν καρφώνουμε σε καμιά περίπτωση. Ο λόγος; Αν δεν πάρουμε το ψάρι και το τρομάξουμε, θα πάρει μαζί του το κοπάδι και θα αργήσουμε να πάρουμε ξανά τσιμπιά. Αυτό που θα κάνουμε είναι να κατεβάσουμε το καλάμι ώστε να μας το "ξαναπατήσει" και θα κατεβάσουμε πάλι την μύτη αν χρειαστεί, ώστε να του δώσουμε χρόνο να το καταπιεί.
Όταν συμβεί αυτό, το ψάρι καρφώνεται μόνο του και αρχίζει το φευγιό, βάζοντας τις περισσότερες φορές το λεπτεπίλεπτο καλάμι σχεδόν όλο μες στο νερό. Το ψάρι είναι πια αγκιστρωμένο στο τέλος της αρματωσιάς μας και με μεγάλες δόσεις αδρεναλίνης και διασκέδασης θα το φέρουμε στην απόχη μας.
Tip
Πολλές φορές ενώ το δόλωμά μας πλησιάζει το βυθό, παρατηρούμε το νήμα μας να αλλάζει ρυθμό και να τρέχει πολύ πιο γρήγορα. Αυτό είναι σημάδι ότι κάποιος μεγάλος χαρακωτός ή σκαθάρι, έχει πάρει το δόλωμά μας και τρέχει προς τον πάτο. Τότε ψύχραιμα κλείνουμε το πικάπ του μηχανισμού και καρφώνουμε.
Κλείνοντας να υπενθυμίσω την απελευθέρωση των μικρών ψαριών ώστε να έχουν την δυνατότητα αναπαραγωγής. Πριν κατακρίνεται αυτό τον τρόπο για καθετή, δοκιμάστε τον! Μην την πατήσετε όπως εγώ που το έπαιζα ''ξερόλας'', αδυνατώντας να πιστέψω ότι αυτό το καλαμάκι θα τα έβγαζε πέρα με τέτοια ψάρια και συνθήκες!
Η καθετή είναι η τεχνική με την οποία οι περισσότεροι κάναμε τα πρώτα μας βήματα στο ψάρεμα από σκάφος και ίσως οι δημοφιλέστερη αφού όποιος είναι κάτοχος κάποιου σκάφους, βάρκας ή οποιουδήποτε πλεούμενου μέσου έχει ρίξει μια δολωμένη πετονιά για καθετή. Τι γίνεται όμως όταν ο στόχος της καθετής μας δεν είναι απλά ότι τσιμπήσει το δόλωμά μας αλλά κάποιο συγκεκριμένο είδος όπως ο σαργός και μάλιστα σε μεγάλα μεγέθη όπου αποτελεί διακαή πόθο όσον ασχολούνται μ΄ αυτήν την τεχνική.
Αυτός ο νέος τρόπος καθετής ξεκίνησε για μένα φέτος το καλοκαίρι όταν μετά από παρότρυνση ενός πολύ καλού μου φίλου. Είχε δει ένα LRF καλάμι μου που το είχα παροπλίσει εξ΄αιτίας της υπερευαίσθητης κορυφής του και επειδή με δυσκόλευε να χειριστώ τις μικρές σιλικόνες και τα πλανάκια της τεχνικής. Τότε με έπεισε πως αυτό το καλάμι θα ήταν ιδανικό για καθετή. Ο συγκεκριμένος φίλος διαθέτει τεράστια εμπειρία στην καθετή και ψαρεύει τους μεγάλους σαργούς πολλά χρόνια μ΄ ένα καλάμι picker το οποίο είναι ουσιαστικά ένα ultra light feeder με ευαίσθητη μύτη.
Η επιμονή του να πάρω το συγκεκριμένο LRF και να πάω μαζί του ήταν μεγάλη αλλά και οι αντιρρήσεις μου -σαν ''άπιστος Θωμάς'' και ''ξερόλας'' που είμαι- ακόμα μεγαλύτερες αφού του έλεγα ότι το καλάμι δυσκολεύεται με θηράματα σεβαστού μεγέθους στον αφρό. Άραγε πως θα τα καταφέρει σε βάθος 40-50 μέτρα; Ήμουν σίγουρος ότι δεν είχε την έλξη που απαιτείται και ότι θα έσπαγε σαν... καρότο και άλλα τέτοια. Μετά από μεγάλη πίεση, τελικά το πήρα μαζί μου και απλά το... ερωτεύτηκα για το ψάρεμα του σαργού με καθετή! Αποδείχτηκε παλικάρι αυτό το λεπτεπίλεπτο καλαμάκι, με πρώτο του ψάρι μια στείρα κοντά στο 1,5 κιλό αλλά και πάρα πολλούς σαργούς, σκαθάρια και άλλα.
Μόνο κάτι μεγάλα ''μαύρα'' που πρόλαβαν να χωθούν στο θαλάμι τους γλίτωσαν και μια μεγάλη τσιπούρα που μετά από 10-15 λεπτά μάχης και αφού δεν με πρόδωσε ούτε το καλάμι ούτε το λεπτό παράμαλλο, η κυρία κατάφερε με τα ισχυρά σαγόνια της να σπάσει το αγκίστρι και να με αφήσει σαστισμένο να την κοιτάω που απομακρυνόταν αργά αργά προς το βυθό της γαλανής.
Για τι εξοπλισμό μιλάμε...
Πάμε όμως να σας εξηγήσω τι εξοπλισμό θα χρειαστείτε για να κυνηγήσετε τους μεγάλους σαργούς μ΄ αυτήν την ιδιαίτερη τεχνική καθετής. Χρειαζόμαστε ένα καλάμι LRF με πολύ ευαίσθητη μύτη. Συνήθως είναι αυτά με Solid tip δηλαδή με γεμάτη και όχι κούφια κορυφή και θα σας εξηγήσω αργότερα το γιατί χρειαζόμαστε κάτι τέτοιο όταν θα αναλύσουμε τον τρόπο ψαρέματος. Επίσης καλό είναι το καλάμι να είναι από 2,30 μέτρα και πάνω για να έχουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραβολή λόγω μήκους και καλύτερη απόσβεση των κεφαλιών που θα αντιμετωπίσουμε από ένα μεγάλο σαργό κατά τη διάρκεια της μάχης.
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ : Ένας μηχανισμός μεγέθους 2000 σε μέτρηση DAIWA και 2500-3000 σε μέτρηση SHIMANO με πολύ γραμμικά φρένα τα οποία μας χρειάζονται κατά την διάρκεια της μάχης ώστε να μην σπάσει το ιδιαίτερα λεπτό νήμα και παράμαλλο μας.
ΝΗΜΑ – ΠΑΡΑΜΑΛΟ : Νήμα ΡΕ 0,6 οπωσδήποτε οκτάκλωνο και όσο γίνεται πιο κυκλικό και μεταξένιο ώστε να μπορεί να ''τρέχει'' εύκολα από τον μηχανισμό μας και παράμαλλο απ΄ευθείας στο νήμα χωρίς στριφτάρι με διάμετρο 0,23 – 0,25 mm fluorocarbon άριστης ποιότητας και μεγάλης ανθεκτικότητας στο ''δάγκωμα'', εξ΄αιτίας των κοφτερών δοντιών ενός μεγάλου σαργού.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΑΡΓΟ
Ο σαργός είναι ένα ψάρι που φτάνει σε μήκος 45-50 εκατοστά και σε βάρος ξεπερνάει μερικές φορές τα δυο κιλά. Είναι πολύ κοινό ψάρι σε όλη την ακτογραμμή της χώρας μας. Από τα τέσσερα είδη που ζουν στις θάλασσές μας (ο κοινός σαργός, ο κακαρέλος, η ούγενα και ο σπάνιος σαργός φαραώ) εμείς επικεντρωνόμαστε στο ψάρεμα των δύο πρώτων που πραγματικά βρίσκονται παντού στις θάλασσες μας. Οι σαργοί, σε μικρό μέγεθος ζουν σε πολυάριθμα κοπάδια και είναι παμφάγοι, ιδιαίτερα λαίμαργοι, με αποτέλεσμα την εύκολη σύλληψη στα αγκίστρια των ψαράδων. Όταν όμως αυτό το πανέμορφο ψάρι μεγαλώσει, έχει αποκτήσει πια πολλές εμπειρίες και αποφεύγει πολλές κακοτοπιές ενώ γίνεται ιδιαίτερα καχύποπτος στη θέα ενός δολωμένου αγκιστριού.
ΒΑΡΙΔΙ – ΑΓΚΙΣΤΡΙ : Για βαριδάκι θα χρειαστούμε ένα συρόμενο σχήματος ελιάς βάρος από 3 έως 5 γρμ. το οποίο θα περάσουμε στο παράμαλλο και θα τερματίζει στο αγκίστρι μας. Ένα κλασικό μονάγκιστρο δηλαδή με συρόμενο μολυβί είναι η αρματωσιά μας. Αν μπορέσετε να βρείτε μολυβάκια χρωμιομένα, πιστέψτε με θα κάνουν μεγάλη διαφορά στο ημερήσιο ψάρεμά σας, ενώ κατά την διάρκεια της νύχτας και τα απλά είναι μια χαρά. Για αγκίστρι θα χρειαστούμε τύπου Sasame Chinu μεγέθους 3-5 νούμερο, ανάλογα την εταιρία και το δόλωμα που θα χρησιμοποιούμε κάθε φορά. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και μικρά ζοκάκια ή μολυβοκεραλές αλλά είναι δυσκολότερα στο ξαγκίστρωμα του ψαριού όταν αυτό έχει καταπιεί για τα καλά το δόλωμα και τότε είναι απαραίτητος ο απαγκιστρωτής.
ΔΟΛΩΜΑ : Το κορυφαίο δόλωμα στην περιοχή που ψαρεύω εγώ τους σαργούς και πρώτη μου επιλογή είναι το φρέσκο μύδι το οποίο δουλεύει όλες τις εποχές.
Μπορούμε να το προμηθευτούμε από το ψαράδικο της γειτονίας μας, οπού καλό είναι να διαλέξουμε τα μεγαλύτερα σε μέγεθος και βάρος. Ο τρόπος δόλωσης είναι εύκολος.
Αφού ανοίξουμε με προσοχή το όστρακο θα αφαιρέσουμε την ''ψίχα '' του, θα την κεντήσουμε στο αγκίστρι μας και θα την σταθεροποιήσουμε με λίγο ελαστικό νήμα. Τους θερμούς μήνες μου δουλεύει πολύ καλά και το καραβιδάκι ενώ όταν κρυώνει ο καιρός ξεκινάει και δουλεύει και η πεταλίδα.
Βέβαια μπορείτε να δοκιμάσετε ότι δόλωμα επιθυμείτε όπως φαραώ, μάνα ανάλογα με την περιοχή που ψαρεύετε και να καταλήξετε στο δικό σας αγαπημένο και αποδοτικότερο δόλωμα.
Τεχνική
Οι μεγάλοι σαργοί αρέσκονται στο να κινούνται διακριτικά και να κατοικούν σε δύσκολα σημεία, του βυθού εκεί που δεν μπορεί να ασκηθεί η μαζική και εντατική αλιεία. Τέτοια σημεία με βραχώδη βυθό και πολλά ''χαράκια'' πρέπει να εντοπίσουμε είτε με τη βοήθεια του βυθόμετρου είτε από την εμπειρία μας και να αγκυροβολίσουμε το σκάφος από πάνω τους. Πολύ σημαντική η σταθεροποίηση του σκάφους γιατί θέλουμε να ψαρέψουμε απίκο και όχι αρόδο αφού αν κινούμαστε μ΄ αυτό τα λεπτά εργαλεία το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να μην πατώσουν ποτέ αλλά ''να πετάμε χαρταετό''.
Αφού σταθεροποιηθούμε πάνω από τον ψαρότοπο και δολώσουμε, θα αφήσουμε το δόλωμά μας να κατευθυνθεί αργά προς το βυθό. Αργεί λίγο αλλά κάντε υπομονή γιατί αξίζει. Αφού πατώσει θα μαζέψουμε τα μπόσικα και περιμένουμε, κάνουμε καθετή δηλαδή. Όμως οι μεγάλοι σαργοί είναι πολύ καχύποπτοι με το δόλωμά μας έτσι μόλις νιώσουμε τσιμπιά (η οποία είναι ένα μικρό κατέβασμα της μύτης του καλαμιού) δεν καρφώνουμε σε καμιά περίπτωση. Ο λόγος; Αν δεν πάρουμε το ψάρι και το τρομάξουμε, θα πάρει μαζί του το κοπάδι και θα αργήσουμε να πάρουμε ξανά τσιμπιά. Αυτό που θα κάνουμε είναι να κατεβάσουμε το καλάμι ώστε να μας το "ξαναπατήσει" και θα κατεβάσουμε πάλι την μύτη αν χρειαστεί, ώστε να του δώσουμε χρόνο να το καταπιεί.
Όταν συμβεί αυτό, το ψάρι καρφώνεται μόνο του και αρχίζει το φευγιό, βάζοντας τις περισσότερες φορές το λεπτεπίλεπτο καλάμι σχεδόν όλο μες στο νερό. Το ψάρι είναι πια αγκιστρωμένο στο τέλος της αρματωσιάς μας και με μεγάλες δόσεις αδρεναλίνης και διασκέδασης θα το φέρουμε στην απόχη μας.
Tip
Πολλές φορές ενώ το δόλωμά μας πλησιάζει το βυθό, παρατηρούμε το νήμα μας να αλλάζει ρυθμό και να τρέχει πολύ πιο γρήγορα. Αυτό είναι σημάδι ότι κάποιος μεγάλος χαρακωτός ή σκαθάρι, έχει πάρει το δόλωμά μας και τρέχει προς τον πάτο. Τότε ψύχραιμα κλείνουμε το πικάπ του μηχανισμού και καρφώνουμε.
Κλείνοντας να υπενθυμίσω την απελευθέρωση των μικρών ψαριών ώστε να έχουν την δυνατότητα αναπαραγωγής. Πριν κατακρίνεται αυτό τον τρόπο για καθετή, δοκιμάστε τον! Μην την πατήσετε όπως εγώ που το έπαιζα ''ξερόλας'', αδυνατώντας να πιστέψω ότι αυτό το καλαμάκι θα τα έβγαζε πέρα με τέτοια ψάρια και συνθήκες!
