Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και εδώ και αρκετό καιρό, κυρίως από τις αρχές της άνοιξης, τα μικρόψαρα και ο γόνος έχουν κάνει την εμφάνιση τους στις ακτογραμμές της χώρας μας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πλησιάσουν και τα αρπακτικά της εποχής όπως τα κοκκάλια, οι ζαργάνες και οι λούτσοι σε μεγάλα κοπάδια προκειμένου να τραφούν και να βάλλουν λίπος για τον χειμώνα. Οι τελευταίοι και αναφέρομαι στους λούτσους συγκεκριμένα, θα έχουν την τιμητική τους σε αυτό το άρθρο μιας και είναι από τα ψάρια που μου αρέσει να κυνηγάω.
Ένα τηλεφώνημα στις αρχές Αυγούστου από το καλό φίλο Ζλάτι, με έκανε να ξαφνιαστώ : "Έβγαλε φίλος λίτσα εικοσιτρία κιλά με το Duo Bay Ruf Manic 95 και μεσαίο εξοπλισμό!". Επειδή εκτός από καλός ψαράς είναι και μεγάλος πλακατζής, σκέφτηκα ότι κάτι μου ετοιμάζει... Την άλλη μέρα όμως ήρθε μαζί με τον φίλο Ανδρέα και την... λίτσα! "Έχω και βίντεο, γιατί κανείς δεν μας πιστεύει", μου είπε...
Το καλοκαίρι ο υδράργυρος ανεβαίνει επικίνδυνα και οι παραλίες γεμίζουν από λουόμενους παραθεριστές και εποχιακούς ψαράδες, είτε από την ακτή είτε με ψαροτούφεκο, με αποτέλεσμα αυτός ο συνωστισμός μόνο κακό να κάνει στο ψάρεμά μας... Επίσης τα λιμάνια είναι γεμάτα από επίδοξους καλοκαιρινούς ψαράδες όλων των ηλικιών -από μικρά παιδάκια, μέχρι τρίτης ηλικίας ανθρώπους- λόγω της καλοκαιρίας και των διακοπών. Μιλάμε για μη επάρκεια χώρου και "τρομοκρατία" των ψαριών!
Πελαγίσια!!! Παλαμίδες, λίτσες, μανάλια και άλλα είδη περνούν αστραπιαία από το μυαλό μας ακούγοντας αυτή τη λέξη. Μια λέξη που είναι μαγική μόνο στο μυαλό των spinners! Μια λέξη που στο άκουσμα της, μας φέρνει στο μυαλό την αδρεναλίνη, την δύναμη, την ταχύτητα, την εκρηκτικότητα και φυσικά τις σκληρές μάχες!
Όλοι περιμένουμε τις διακοπές για να εξασκήσουμε επιτέλους την αγαπημένη μας τεχνική το spinning. Το πολύβουο όμως καλοκαίρι δεν μας δίνει καλές πιθανότητες καθώς τα αρπαχτικά αναζητούν την ηρεμία τους από τους ανθρώπους. Ευτυχώς υπάρχει ο λούτσος που δεν καταλαβαίνει από κάτι τέτοια…
Η επίσκεψη μου σε κάποιο νησί με σκοπό να εφαρμόσω την τεχνική του spinning, προυπήρχε σαν σκέψη στο μυαλό μου. Η ιδέα μου αυτή άρχισε να παίρνει διαστάσεις, όταν μέσω του Lurebites γνώρισα τον Γιάννη Τσιμπινό, τον Μανώλη Αρβανίτη και τον Αντώνη Μπίλο οι οποίοι μένουν μόνιμα στην Χίο. Η απόσταση που μας χωρίζει είναι πολύ μεγάλη, εκμηδενίζεται όμως από ένα μας κοινό χαρακτηριστικό, την αγάπη που έχουμε για το spinning. Η γνωριμία μας αυτή, με το πέρας του χρόνου, εξελίχθηκε σε μια πολύ καλή αληθινή φιλία.
