Λίγο πολύ όλοι έχουμε κάποιο αγαπημένο τεχνητό που ή χτύπησε σε κάποιο βράχο ή στο τσιμέντο ή έσπασε κατά την διάρκεια μιας μάχης με ένα ψάρι ή ακόμα χτύπησε μέσα στην κασετίνα μας και έπαθε ανεπανόρθωτη ζημιά. Και για ποια ζημιά μιλάμε; Ο λόγος γίνεται για το ίσως πιο ευαίσθητο κομμάτι του τεχνητού μας, την γλώσσα, αυτή που δίνει ζωή στα τεχνητά μας.
Η απογοήτευση είναι απίστευτη και το πρώτο που σκεπτόμαστε είναι πια κλειδιά θα στολίσουν ως μπρελόκ, η λύση όμως δεν είναι αυτή καθώς πλέον κάθε ένα από αυτά κοστίζει όσο ένα μεροκάματο, οπότε αρκετοί ψάχνουν τρόπους για να τις αντικαταστήσουν. Έχουν ειπωθεί αρκετοί τρόποι όπως plexiglass κ.τ.λ, αλλά εγώ έχω σκοπό να σας αναφέρω τον πιο εύκολο και γρήγορο τρόπο τον οποίο χρησιμοποιώ καθώς ήμουν πολλές φορές παθών, οπότε πάμε να δούμε τι θα χρειαστούμε.
ΥΛΙΚΑ
Για την επισκευή θα χρειαστούμε : 1) ένα κεράκι ρεσό 2) έναν αναπτήρα 3) ένα πενσάκι 4) μια βελόνα από τα ραφτικά της μαμάς (ή κάτι παρόμοιο) 5) 1-2 τεχνητά του 1 (ενός) ευρώ 6) τον "Ασθενή", που σε αυτήν την περίπτωση είναι το γνωστό σε όλους Rapala Max Rap 17cm το οποίο το κοπάνησα σε μερικά "βότσαλα"...
Ξεκινάμε καίγοντας με τον αναπτήρα προσεκτικά την σπασμένη γλώσσα του τεχνητού -που μπορεί πιθανόν να έχει σπάσει λοξά- και αφού αρχίσει να ρευστοποιείτε το πλαστικό, φυσάμε να σβήσει η φωτιά και το πατάμε λίγο με το πενσάκι να έρθει στα ίσα.
Έπειτα φροντίζουμε να αγοράσουμε 1-2 τεχνητά του ενός ευρώ με γλώσσα όσο το δυνατόν πιο κοντά στην εργοστασιακή.
Επόμενο βήμα είναι να πυρακτώσουμε την βελόνα κρατώντας την πάντα με ένα πενσάκι προσεχτικά και αφού κοκκινίσει ξεκινάμε σιγά σιγά να ''πριονίζουμε'' την γλώσσα του φθηνού τεχνητού από την βάση της. Μόλις αρχίσει να κολλάει επάνω στο πλαστικό η βελόνα, την τραβάμε και την ξανά τοποθετούμε για λίγο πάλι στην φωτιά να πυρακτώσει και επαναλαμβάνουμε μέχρι να έχουμε μια ίσια κάθετη τομή. Στόχος μας είναι να αφαιρέσουμε την γλώσσα ατόφια και ακέραια.
Τέλος ξανά ανάβουμε το κεράκι ρεσό και κρατώντας προσεκτικά το τεχνητό στο ένα χέρι και την γλώσσα στο άλλο, τα φέρνουμε κοντά στην φωτιά ώστε να αρπάξουν και να ρευστοποιηθούν τα πλαστικά. Αφού τα χουμε με την φωτιά προς τα επάνω ώστε να λιώσουν μόνο οι άκρες, φυσάμε να σβήσει η φλόγα και τα ενώνουμε προσεκτικά χωρίς πολύ δύναμη.
Το κόλπο είναι να ρευστοποιηθούν τόσο το πλαστικά ώστε να μην στάξουν κάτω αλλά να ενωθούν με ευκολία και να γίνουν ένα. Αφότου ενώσουμε τα δυο λιωμένα πλαστικά έχουμε μερικά δεύτερα στην διάθεσή μας προτού κρυώσουν ώστε να κάνουμε μερικές τελευταίες ρυθμίσεις και να την φέρουμε στα ''ίσα'' όπου δεν είναι.
Στην συνεχεία αφού κρυώσουν λίγο τα πλαστικά μπορούμε να περάσουμε τις άκρες της ένωσης προσεκτικά πάνω από την φωτιά ίσα ίσα να ζεσταθούν και με το πενσάκι να πατήσουμε τυχόν άσχημα εξογκώματα.
Να αναφέρω επίσης ότι υπάρχει μερικές φορές η περίπτωση τα πλαστικά να μην ενώνονται, εκεί δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να πάρουμε από ένα διαφορετικό τεχνητό την γλώσσα και να δοκιμάσουμε ξανά.
Αυτός είναι ο δικός μου τρόπος για να επισκευάζω τις σπασμένες γλώσσες στα τεχνητά. Μπορεί το αποτέλεσμα να μην είναι το ομορφότερο, άλλα πιστεύω ότι αυτό που μετράει πραγματικά, είναι το αποτέλεσμα στην θάλασσα και πιστέψτε με άμα έχετε λίγη φαντασία τα αποτελέσματα μπορεί να σας καταπλήξουν! Στην δική μου περίπτωση έβαλα μια γλώσσα λίγο πιο διαφορετική από την εργοστασιακή, ελπίζοντας να κατέβω μερικά μέτρα πιο χαμηλά σε κάποιο βαθύ λιμάνι και τα κατάφερα.
Ελπίζω να κατάφερα να βοηθήσω μερικούς φίλους με αυτή την γρήγορη και φθηνή λύση να ξανά ζωντανέψουν τα αγαπημένα τους τεχνητά και να μην πάνε χαράμι σε κάποιο μπρελόκ...
