Θεωρείται ο άρχοντας των ακτών και η μεγάλη φιγούρα του προκαλεί δέος σε όποιον τύχει να το συναντήσει να κινείται στα ρηχά νερά. Το μεγαλύτερο σάστισμα όμως έρχεται όταν κάποιο από εμάς καταφέρει να το ξεγελάσει με ένα τεχνητό δόλωμα!
Το λαβράκι συναντάτε σχεδόν παντού σε όλη την επικράτεια της χώρας μας. Ακόμα και τα νησιά του Αιγαίου φιλοξενούν κατά καιρούς πληθυσμούς από αυτό το είδος ψαριού. Όσοι ασχολούνται με το spinning στοιχειώνονται από την εικόνα ενός μεγάλου λαβρακιού που απαθέστατα αγνόησε όλα τα τεχνητά που πέρασαν από κοντά του. Εννοείται ότι ούτε εγώ αποτελώ εξαίρεση από αυτόν τον κανόνα. Πράγματι αυτά τα ενήλικα ψάρια κουβαλούν τόσες εμπειρίες στην πολύχρονη ζωή τους που δύσκολα θα ξεγελαστούν από εμάς. Αναγκαστικά θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε όλα τα μέσα που διαθέτουμε για να καταφέρουμε να οδηγηθούμε στην επιτυχία.
Τα μεγάλα «μέσα»
Εκατομμύρια είναι τα τεχνητά δολώματα που κυκλοφορούν στην αγορά αλλά δεν φτάνουν μόνο αυτά για να κάμψουμε την καχυποψία του γέρου λάβρακα. Υπάρχουν πολύ πιο σημαντικοί παράγοντες που θα μας οδηγήσουν ευκολότερα στην επιτυχία και αυτοί έχουν να κάνουν με τις συνθήκες που θα επιλέξουμε να ψαρέψουμε τα ψάρια αυτά. Ας εξετάσουμε τον καθένα από αυτούς ξεχωριστά :
H θολούρα: Ένας συμαντικός παράγοντας.
-Ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες είναι η θολούρα που σχηματίζεται από μια ανακατωμένη θάλασσα ή από την λάσπη που κατεβάζει ένας ποταμός. Μέσα εκεί μπορεί άνετα να κρύψει τον όγκο του ένα μεγάλο λαβράκι και να κυκλοφορεί αθέατο, εντοπίζοντας την τροφή του με την αίσθηση της πλευρικής γραμμής. Ακόμα και στα πιο λασπωμένα νερά έχουν πραγματοποιηθεί συλλήψεις ψαριών-τρόπαιων. Παλιότερα απέφευγα αυτά τα σημεία με την λογική ότι δεν ήταν δυνατόν να μπορέσει να κυνηγήσει ένα ψάρι μέσα σε ένα τόσο θολό περιβάλλον και προσπαθούσα να τα ξεγελάσω στα διαχωριστικά σημεία μεταξύ λάσπης και καθαρού νερού. Γνωρίζοντας όλο και περισσότερα άτομα που ασχολούταν με το spinning άρχισα να μαθαίνω για συλλήψείς εκεί ακριβώς που εγώ δεν πίστευα ότι θα μπορούσαν να γίνουν. Έτσι με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση άρχισα να ψαρεύω σε πολύ θολά νερά και δεν απογοητεύτηκα. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά ακόμα και σε λίγα εκατοστά τόσο θολωμένου νερού που το τεχνητό δεν φαινόταν ούτε όταν βρισκόταν κάτω από τα πόδια μου! Πέρα από τα πολύ θολωμένα νερά οποιοδήποτε μερικώς θολωμένο περιβάλλον αποτελεί καλύτερο σύμμαχο από τα διαυγή νερά, στην αναζήτηση της μεγάλης συγκίνησης.
Ξημέρωμα, συννεφιά και λίγα μποφόρ…
-Σαφές πλεονέκτημα έχουμε όταν προσπαθήσουμε να ξεγελάσουμε ένα μεγάλο λαβράκι σε συνθήκες ταραγμένης θάλασσας από ότι όταν η θάλασσα είναι… «γυαλί». Κάτω από αυτές τις συνθήκες τα μικρά ψάρια δεν έχουν καμία τύχη απέναντι σε ένα μεγαλόσωμο αρπαχτικό που κινείται με άνεση μέσα στα κύματα και τα ρεύματα. Αυτή ευκαιρία για εύκολη τροφή κάνει τα μεγάλα λαβράκια πολύ επιθετικά άρα λιγότερο καχύποπτα. Το πρόβλημα είναι ότι για να καταφέρουμε να ψαρέψουμε σε ένα τόσο εχθρικό περιβάλλον πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι ότι θα γίνουμε μούσκεμα και ότι οι ρίψεις μας δεν θα είναι και οι καλύτερες. Πολλές φορές θυμάμαι τον ευατό μου να περιμένει το κενό ανάμεσα από δυο ριπές αέρα για να φτάσω το τεχνητό μου σε μια αξιοπρεπή απόσταση. Οι ρίψεις χαμηλές και κοφτές ενώ το πρόσωπο μου γέμιζε αλμύρα την ώρα που η θάλασσα έδειχνε τα δόντια της. Όμως όλη αυτή η προσπάθεια κόντρα στα στοιχεία της φύσης αποζημιώνεται όταν το καλάμι εξαντλείται από την δύναμη που ασκεί ένα μεγάλο λαβράκι. Δεν μπορώ να κρύψω ότι εικόνες σαν τις παραπάνω είναι βαθιά χαραγμένες στο μυαλό μου και δεν τις αλλάζω με τίποτα. Οι δύσκολες συνθήκες σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα είναι για μένα η επιτομή του spinning. Το μεγάλο λαβράκι είναι το πιο συνηθισμένο αρπαχτικό που κυκλοφορεί σε αυτές τις συνθήκες και το μόνο που μένει είναι να βρούμε το κουράγιο να το αναζητήσουμε.
Μια καλή ψαριά που κάναμε με έναν καλό φίλο χωρίς φεγγάρι.
-Ένα άλλο κεφάλαιο που θα αποτελέσει μεγάλο πλεονέκτημα στο ψάρεμα μας είναι η ανάλυση των φυσικών φαινόμενων. Λέγοντας φυσικά φαινόμενα εννοούμε στην περίπτωση μας τον κύκλο της σελήνης, που είναι υπεύθυνη για την άμπωτη και την παλίρροια, και τις βαρομετρικές διαφορές της ατμόσφαιρας. Γενικά έχει παρατηρηθεί ότι το λαβράκι επηρεάζεται από τις διάφορες φάσεις της σελήνης και δραστηριοποιείται περισσότερο στην ακμή της παλίρροιας και της άμπωτης. Πέρα από το λογικό συμπέρασμα που είναι ότι τα δυνατά ρεύματα των ακμών προσφέρουν ένα καλύτερο περιβάλλον για να κυνηγήσει το λαβράκι, συμβαίνει και κάτι άλλο. Τα αισθητήρια όργανα του λαβρακιού είναι πλήρως ενεργοποιημένα με αποτέλεσμα να παρουσιάζει μια πιο επιθετική συμπεριφορά. Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι τις υπόλοιπες φάσεις της σελήνης δεν αξίζει το κόπο να δοκιμάσουμε να ξεγελάσουμε με επιτυχία ένα μεγάλο λαβράκι. Απλά στις ακμές έχουμε ένα σημαντικό πλεονέκτημα να υπερκεράσουμε την καχυποψία ενός ενήλικου λαβρακιού. Άλλος παράγοντας που προκαλεί διατροφική φρενίτιδα στους πληθυσμούς των λαβρακιών είναι η βαρομετρική πίεση και συγκεκριμένα όταν έχουμε βαρομετρική πτώση σε εξέλιξη. Ένα βαρόμετρο είναι πολύ χρήσιμο ώστε να αντιλαμβανόμαστε έγκαιρα τις στιγμές αυτές που θα μας δώσουν το πλεονέκτημα απέναντι στους μεγάλους αντιπάλους. Αν δεν έχουμε μπορούμε να παρατηρήσουμε το περιβάλλον για τυχόν επερχόμενες βροχές, κοιτώντας τον ορίζοντα και μετρώντας την αλλαγή της ταχύτητας των ανέμων. Με λίγα λόγια όταν ο καιρός χαλάει, φουσκώνει η θάλασσα και έρχεται βροχή είναι από τις καλύτερες περιπτώσεις να δοκιμάσουμε την τύχη μας, που αν συνδυαστούν με την ακμή της παλίρροιας ή άμπωτης έχουμε μεγάλες πιθανότητες να κάμψουμε την καχυποψία των μεγάλων λαβρακιών.
Surface τεχνητά αποτελούν δελεαστική πρόταση στα μεγάλα λαβράκια.
- Στο νυχτερινό spinning η εμπειρία έχει δείξει ότι η απουσία της σελήνης ή όταν αυτή σκεπάζεται από σύννεφα, μεγαλώνει τις πιθανότητες να αναμετρηθούμε με ένα μεγάλο λαβράκι. Εδώ πρέπει να τονίσω ότι το γεγονός αυτό παρατηρείται όταν κάνουμε spinning σε φωτισμένα μέρη και πιθανή εξήγηση μπορεί να είναι ότι εκεί τα μικρόψαρα βρίσκουν καταφύγιο. Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο του Mimo Marfe όπου υπήρχε η άποψη ότι η βλέννα του λαβρακιού είναι ευαίσθητη στις ακτίνες του φεγγαριού με αποτέλεσμα να θεωρείται καλύτερα όταν κατά την διάρκεια του ψαρέματος μας η σελήνη απουσιάζει. Αυτό το θέμα καλό θα ήταν να το επιβεβαιώσει κάποιος ιχθυολόγος αλλά δεν μπορώ να μην συμφωνήσω στο γεγονός ότι πολύ μεγάλες επιτυχίες είχα σε περιόδους αρχικών ή τελικών φάσεων της σελήνης δηλαδή τις σκοτεινές νύχτες. Από την άλλη πολλά καλά αλλά μεμονωμένα λαβράκια έχουν βγει με spinning κάτω από το δυνατό φως της πανσέληνου.
Με γνώμονα ότι ο κάθε τόπος αποτελεί ένα ξεχωριστό πεδίο μάχης μπορούμε να προσθέσουμε, μέσα από παρατηρήσεις, πολλούς ακόμα παράγοντες οι οποίοι θα μας δώσουν το πλεονέκτημα. Το ίδιο συμβαίνει με τα τεχνητά δολώματα. Σε κάθε τόπο ένας τύπος τεχνητού θα κάνει την διαφορά ανάμεσα στους τόσους που υπάρχουν.
