Λιμάνι ίσον στάση που έχει κάνει σίγουρα ο κάθε ένας από εμάς που ασχολείται με το spinning και όχι μόνο. Αποτελεί έναν σχετικά εύκολο-άνετο προορισμό και πολλά υποσχόμενο σε αρκετές περιπτώσεις. Η χώρα μας έχει μεγάλη ποικιλία από βαθιά λιμάνια, που το βάθος τους μπορεί και να ξεπερνά τα είκοσι μέτρα, αλλά και από ρηχά, που το βάθος τους δεν ξεπερνά τα έξι μέτρα νερό στα οποία και θα αναφερθούμε.
Αρκετά από αυτά τα ρηχά λιμάνια φιλοξενούν όλο το χρόνο πολλά λαβράκια τα οποία τα λέμε και "ντοπιάρικα". Τα συγκεκριμένα είναι αρκετά δύσκολο να τα ξεγελάσουμε, καθώς έχουν δει αρκετά τεχνητά να περνάνε από μπροστά τους, αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο... Από την άλλη είναι και κάποια λιμάνια τα οποία κάθε χρόνο επισκέπτονται τα λαβράκια για να ζευγαρώσουν και εκεί θα εστιάσουμε την προσοχή μας σε αυτό το άρθρο. Αυτό το φαινόμενο θα το συναντήσουμε κυρίως τους κρύους χειμερινούς μήνες από τέλη Δεκεμβρίου μέχρι τέλη Φεβρουαρίου. Τουλάχιστον αυτά εγώ έχω ζήσει και δεν ξέρω αν ανταποκρίνονται σε όλα τα λιμάνια της χώρας.
Ψαρεύοντας με τακτική...
Ένα κομμάτι της τακτικής που θα ακολουθήσουμε είναι τα σημεία του λιμανιού που θα επιλέξουμε για να ψαρέψουμε. Ένα αρχικό σημείο που επιλέγω συνήθως να ρίξω τα τεχνητά μου δεν είναι άλλο από την μπούκα του λιμανιού που αποτελεί φαινομενικά για όλους και το πιο καλό σημείο του. Επισκέπτομαι την μπούκα κυρίως μισή ώρα πριν το σούρουπο και θα κάτσω εκεί μέχρι περίπου τις δώδεκα τα μεσάνυχτα. Βέβαια μετά τις δέκα, τις περισσότερες φορές, οι επιτυχίες ήταν μηδαμινές. Εξίσου, αποδοτικές ώρες στα ψαρέματα μου ήταν λίγο πριν το ξημέρωμα και μέχρι να βγει ο ήλιος.
Ο λόγος για τις επιτυχίες μας αυτές τις ώρες είναι η καθημερινή πορεία που ακολουθούν τα μικρόψαρα. Αυτά θα κάνουν την είσοδό τους στο λιμάνι το σούρουπο ώστε να προστατευτούν και να βρουν καταφύγιο από τα αρπακτικά, που στην περίπτωση μας είναι τα λαβράκια. Έχοντας περάσει λοιπόν την νύχτα τους μέσα σε αυτό, θα επιχειρήσουν να κάνουν την έξοδο τους το ξημέρωμα. Με όσα αναφέραμε παραπάνω μπορούμε να βγάλουμε εύκολα το συμπέρασμα ότι οι πιο "καλές" ώρες ψαρέματος στην μπούκα είναι το σούρουπο αλλά και το ξημέρωμα.
Τεχνητά για την μπούκα
Ένα συχνό συμβάν είναι να υπάρχουν κάποια ρεύματα σε αυτό το κομμάτι του λιμανιού που άλλες φορές είναι πιο δυνατά και άλλες πιο ήπια. Μέσα στα ρεύματα τα λαβράκια θα κυνηγήσουν την τροφή τους και θα καταφέρουν με ευκολία να στριμώξουν τα μικρόψαρα που κινούνται με δυσκολία εκείνη την χρονική στιγμή στην οποία αναφερόμαστε. Σε τέτοιες περιπτώσεις αρκετά καλά δούλεψαν οι σιλικόνες. Το μέγεθος τους κυμαινόταν από έξι έως δώδεκα εκατοστά. Ο τύπος των σιλικόνων που χρησιμοποιήθηκαν με μεγαλύτερη επιτυχία ήταν οι σιλικόνες με διχαλωτή ουρά.
Αμέσως μετά έρχονται οι σιλικόνες απομίμηση ψαριού με κωνική ουρά και την τελευταία θέση κατακτούν αυτές με τακούνι δηλαδή Shad. Τα χρώματα που δούλεψαν περισσότερο είναι το λευκό κατά κύριο λόγo, το πολύ ανοιχτό πράσινο και το methiolate της Lunker city στον τύπο της slug-go και σε μέγεθος 3". Τα jigheads ήταν από τρία έως δέκα γραμμάρια. Η επιλογή του μικρού βάρους των jigheads, έγινε με το σκεπτικό να αυξηθεί η χρονική διάρκεια βύθισης της σιλικόνης, συνυπολογίζοντας και το μικρό βάθος των λιμανιών. Η μορφή τους ήταν τριγωνική σε σχήμα ψαριού ώστε χωρίς την δίκη μας παρέμβαση, να δίνουν κάποια ελικοειδή κίνηση στη σιλικόνη κατά την πορεία της στον βυθό.
Ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκαν αυτές ήταν ανάμεσα στα ρεύματα καθώς και κόντρα σε αυτά. Οι ρίψεις δεν ήταν μακρινές αλλά πολύ κοντινές θα έλεγα. Λόγω του ρεύματος μόλις γινόταν η ρίψη, η σιλικόνη χωρίς να φτάσει στον βυθό παρασυρόταν παράλληλα με τον ντόκο, δεξιά μου η αριστερά μου. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω πιο βαρύ jighead ώστε να φτάνει στον βυθό γρήγορα και να μην παρασύρεται από το ρεύμα. Δεν το έκανα γιατί τα λαβράκια εκείνη την στιγμή, θα τους φαινόταν πολύ πιο φυσιολογικό μια σιλικόνη που έπεφτε πάρα πολύ αργά προς τον βυθό, παρασέρνοντας την το ρεύμα, παρά αυτή που θα έπεφτε πολύ γρήγορα.
Καθώς λοιπόν το ρεύμα είχε παρασύρει την σιλικόνη μου αρκετά, βγάζοντας την από την ευθεία μου, την έφερνα προς το μέρος μου με ανεπαίσθητα χαλαρά twitching και με μια αργή ανάκτηση. Εκείνη την στιγμή η σιλικόνη ερχόταν σχεδόν παράλληλα με τον ντόκο όπου και κυνηγούσαν τα λαβράκια. Τα περισσότερα χτυπήματα από αυτά ήρθαν κυρίως στα μεσόνερα και προς τον βυθό δηλαδή στο "κενό" διάστημα μεταξύ των jerks-twitches. Χαρακτηριστικό επίσης ήταν ότι αρκετές συλλήψεις έγιναν ακριβώς λίγο πριν βγάλω την σιλικόνη από το νερό. Ανακεφαλαιώνοντας θα ήθελα να αναφέρω ότι σημαντικό ρόλο έπαιξαν τα μικρού βάρους jigheads που συνδυάστηκαν με αυτές τις σιλικόνες γιατί με την βοήθεια των ρευμάτων τους έδιναν μια πολύ ρεαλιστική κίνηση.
Ανάλογη επιτυχία είχα και όταν σε ίδιες συνθήκες δοκίμασα κάποιο θορυβώδες vibration (με μπίλιες δηλαδή) που δεν ξεπερνούσε τα έξι εκατοστά. Το χρώμα του ήταν κίτρινο με πράσινο και πορτοκαλί, έντονο δηλαδή. Παρά το γεγονός ότι το βάθος δεν ξεπερνούσε τα έξι μέτρα, το vibration έκανε την δουλειά του. Ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκαν τα vibration ήταν ο εξής : Κατ' αρχήν μακρινή βολή, αυτή τη φορά, και με το που τελείωνε η ρίψη και προσγειωνόταν το τεχνητό στην θάλασσα έκλεινα το pick up. Χωρίς να περιμένω να φτάσει στον βυθό άρχιζα μεγάλα jerks. Στο τελείωμα του κάθε jerk πραγματοποιούσα αμέσως το επόμενο. Η ταχύτητα ανάκτησης ήταν μέτρια. Τα χτυπήματα ήρθαν την στιγμή της παύσης-μετάβασης μεταξύ των jerks, δηλαδή την ώρα που το vibration βυθιζόταν μόνο του και εγώ ετοιμαζόμουν για το επόμενο jerk.
Στο εσωτερικό του λιμανιού
Στην καρδιά της νύχτας, χρήσιμη θα ήταν μια "βόλτα" στο εσωτερικό του λιμανιού. Είναι αρκετές οι φορές που αυτή η βόλτα μπορεί να μας βγάλει από την δύσκολη θέση της αψαρίας. Άλλωστε εμείς κυνηγάμε τα λαβράκια, τα λαβράκια κυνηγάνε το ψιλό οπότε στην ουσία θα ακολουθήσουμε και εμείς τα μικρόψαρα στο εσωτερικό.
Θα τα συναντήσουμε σε διάφορα σημεία μέσα στα λιμάνι. Αρκετές φορές είναι κοπαδιαστά σε σχήμα μπάλας, ανάμεσα από βάρκες, που αυτό δηλώνει αυτόματα την άμυνά τους απέναντι στα αρπακτικά. Εκεί τα λαβράκια θα στήσουν με την σειρά τους το καρτέρι τους δηλαδή κάτω από τις βάρκες και στην σκιά τους γιατί μόνο σε αυτό το σημείο μπορούν να κρυφτούν. Αυτά τα λαβράκια είναι αρκετά δύσκολο να τα πιάσουμε. Την λύση σε αυτή την περίπτωση, όμως, έφεραν και πάλι οι σιλικόνες που το μέγεθός τους δεν ξεπερνούσε τα επτά εκατοστά. Μεγάλη επιτυχία είχε το λευκό χρώμα. Οι σιλικόνες που ήταν πιο αποδοτικές ήταν αυτές με μορφή ψαριού και ψαλιδωτή αλλά και κωνική ουρά. Τα jigheads σε αυτήν την περίπτωση δεν ξεπερνούσαν τα πέντε γραμμάρια. Αυτό μας έδινε την επιβράδυνση κατά την αρχική βύθιση της σιλικόνης μας, η οποία αποτελεί και την πιο πιθανή χρονική στιγμή να δεχτούμε μια επίθεση από κάποιο λαβράκι σε αυτήν την φάση.
Σε τέτοιες περιπτώσεις αν δεν έχουμε την επίθεση άμεσα, δηλαδή μέσα σε δύο με τρεις ρίψεις, θα είναι αρκετά δύσκολο έως και απίθανο να επιτεθεί για τον λόγο ότι θα έχουμε γίνει αντιληπτοί. Οπότε και θα συνεχίσουμε παρακάτω σε κάποιο άλλο κενό που θα συναντήσουμε και θα δούμε κάποια κίνηση έχοντας μεγαλύτερες πιθανότητες.
Όμως πέρα από τις βάρκες που τα πράγματα είναι δύσκολα, μεγάλο ενδιαφέρον έχουν και τα σημεία με έντονο φωτισμό στο εσωτερικό του λιμανιού, καθώς και αυτά αποτελούν ένα πολύ καλό σημείο, εφόσον μαζεύονται συχνά τα μικρόψαρα εκεί. Αποδοτικές και πάλι σε αυτές τις περιπτώσεις του έντονου φωτισμού, ήταν οι μικρές σιλικόνες μέχρι τα επτά εκατοστά. Τα φυσικά χρώματα έκαναν την διαφορά σε αυτήν την περίπτωση. Δηλαδή χρωματικές απομιμήσεις του γόνου που τριγυρνούσε στα "πόδια" μας. Επειδή το βάθος δεν ξεπερνούσε τα δύο με τρία μέτρα και πάλι τα jigheads που χρησιμοποιήθηκαν ήταν αρκετά ελαφριά έως πέντε γραμμάρια. Τα περισσότερα χτυπήματα ήρθαν στα μεσόνερα πραγματοποιώντας μια μέτρια ανάκτηση σε συνδυασμό με κάποια ελαφριά jerks και twitches. Εάν είμαστε και τυχεροί, μπορεί να δούμε και live το μπούκωμα της σιλικονίτσας μας από κάποιο λαβράκι.
Προσωπικά μου έχει τύχει, ρίπτοντας την μικρή μου σιλικόνη κάθετα από τη μύτη του καλαμιού και απλά ανεβοκατεβάζοντάς την, να δω την επίθεση και το μπούκωμα της σιλικόνης μου από το λαβράκι. Το λαβράκι ήταν αρκετά μικρό βέβαια και απελευθερώθηκε. Παρά το μικρό του μέγεθος όμως, η εικόνα που μου χάρισε έχει κολλήσει στο μυαλό μου.
Τέλος σε αυτές τις συνθήκες πολύ αποτελεσματικά είναι και τα τεχνητά επιφάνειας σε μικρό μέγεθος τα οποία μπορούν να μας χαρίσουν και αυτά μοναδικές εικόνες. Πολύ αποδοτικά φάνηκαν τα surface μέχρι δέκα εκατοστά καθώς και τα μικροσκοπικά popper. Πιστεύω πως αξίζει τον κόπο να κάνουμε μια γρήγορη βόλτα συνδυάζοντας κοντινές ακριβείς ρίψεις του τεχνητού μας όπου υπάρχει κενό ανάμεσα στις βάρκες, στα φώτα, προσέχοντας τα σχοινιά και γενικά οπουδήποτε μπορούμε να κάνουμε κάποια «ασφαλή» ρίψη.
Ferry boat και "αναμπουμπούλα"...
Ένας άλλος τρόπος να ξεγελάσουμε τα λαβράκια στο λιμάνι είναι να εκμεταλλευτούμε την ανακατωσούρα που δημιουργούν σκάφη που εισέρχονται ή εξέρχονται του λιμανιού. Ακόμα καλύτερα αν αυτά τα σκάφη πρόκειται για κάποια φέρι μποτ τα οποία στην κυριολεξία σηκώνουν το βυθό! Εκείνη την στιγμή της “αναμπουμπούλας”, αν είμαστε και λίγο τυχεροί, είναι πολύ πιθανόν να πετύχουμε την σύλληψη από κάποιο λαβράκι. Τα τεχνητά που έχουν φανεί πιο αποδοτικά σε τέτοιες καταστάσεις είναι οι σιλικόνες απομίμηση ψαριού με διχαλωτή και κωνική ουρά σε μέγεθος από επτά έως και δεκατέσσερα εκατοστά. Τα πιο αποδοτικά χρώματά ήταν και πάλι το λευκό, το πράσινο και το διάφανο με κάποια γκλίτερ.
Τα jigheads που συνδυάστηκαν ήταν από έξι έως δώδεκα γραμμάρια. Τα περισσότερα χτυπήματα από τα λαβράκια ήρθαν στα μεσόνερα και προς τον βυθό αφού μετά από δυο με τρία διαδοχικά jerks-twitches γινόταν κάποια παύση μερικών δευτερολέπτων. Η ανάκτηση ήταν μέτρια σε ταχύτητα. Ένας άλλος τύπος τεχνητών, που έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία είναι τα minnow floating τεχνητά, από δώδεκα έως δεκαπέντε εκατοστά δίνοντας μάλιστα και τα μεγαλύτερα του είδους. Τα χρώματα που έφεραν αυτά τα αποτελέσματα ήταν έντονα. Δηλαδή τα τεχνητά είχαν ασημί πλευρά με κίτρινη ράχη, ροζ ράχη με ασημί πλευρά και πορτοκαλί κοιλιά. Η ανάκτηση ήταν μέτρια προς γρήγορη πραγματοποιώντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα μερικά twitches.
Στο και πέντε... στην αναμπουμπούλα!
Χαρακτηριστική ήταν μια από τις εξορμήσεις μου που έγινε πρόσφατα σε ένα τέτοιο σημείο, ξώφαλτσα θα έλεγα, και δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ. Ψάρευα όλη την ήμερα σε διάφορες εκβολές με μηδενικό αποτέλεσμα και με βρήκε τελικά το σούρουπο χωρίς κάποια επιτυχία. Έχοντας νυχτώσει, μάζεψα τα πράγματά μου και πήρα το δρόμο της επιστροφής πλήρως απογοητευμένος. Καθώς οδηγούσα πέρασα μπροστά από ένα λιμάνι με συχνές αφίξεις-αναχωρήσεις φέρι μποτ. Μου "καρφώθηκε" στο μυαλό να κάνω δέκα ρίψεις σε εκείνο το σημείο. Έτσι κατέβηκα με όσες δυνάμεις μου είχαν απομείνει για να κάνω αυτές τις ρίψεις. Είχα πάρει μαζί μου μόνο το καλάμι και μια θήκη με λίγα τεχνητά. Που να ήξερα.... Έχοντας περασμένο στην παραμάνα το Log Surf 124 στην απόχρωση που είναι με ροζ ράχη και πορτοκαλί κοιλιά, έκανα ρίψη πίσω από το φέρι μποτ που έφευγε. Την πρώτη φορά ένιωσα κάτι μικρά χτυπηματάκια. Στην δεύτερη ρίψη “σκάλωσαν” τα πάντα.
“Ωραία, σκέφτηκα, το έχουμε, απόχη δεν έχουμε”. Ήμουν εγκλωβισμένος πάνω σε ένα "μανιτάρι" που τριγύρω του είχε εικοσιπέντε με τριάντα πέντε πόντους νερό στο οποίο είχα ανέβει προσεκτικά. Μόλις είδα το μέγεθος του λαβρακιού που έτυχε να χτυπήσει το τεχνητό μου σάστισα. Ο μόνος τρόπος για να κατάφερνα να πάρω το μεγάλο λαβράκι ήταν να μπω μέσα στα νερά με τέσσερις βαθμούς Κελσίου και να το πιάσω με το χέρι. Αυτό και έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη, να σας πω την αλήθεια, εξού και η βρεγμένη φόρμα στην φωτογραφία. Έβγαλα μερικές φωτογραφίες και έφυγα ξεπαγιασμένος μεν, τρισευτυχισμένος δεν!
Αυτές ήταν πάνω κάτω οι εμπειρίες και οι παρατηρήσεις που έχω κάνει ψαρεύοντας στα ρηχά λιμάνια και θα ήθελα να αναφέρω ότι όλα όσα γράφτηκαν ήταν μέσα από τις εμπειρίες μου αλλά και τις εμπειρίες καλών φίλων που με βοήθησαν σε αυτό το άρθρο. Φυσικά και δεν αποτελούν γενικό κανόνα αλλά τα γράφω ώστε να σας δώσουν ξανά το κίνητρο να επισκεφθείτε τα λιμάνια που σας έχουν απογοητεύσει στο παρελθόν. Το spinning στα ρηχά λιμάνια μου έχει χαρίσει τα πιο μεγάλα λαβράκια που έχω καταφέρει να συλλάβω μέχρι τώρα. Πως γίνεται να μην τα ερωτευτείς και να μην ανυπομονείς να ξαναβρεθείς σε αυτά;; Δύσκολο...
