Πολλοί από εσάς διερωτάστε πως θα καταφέρετε να ξεγελάσετε εκείνα τα λαβράκια που προκλητικά κολυμπούν ανενόχλητα στα λιμάνια των πόλεων της χώρας μας, ασυγκίνητα από όλους τους τύπους των τεχνητών δολωμάτων που περνούν μπροστά από τα μάτια τους. Έφαγα στην κυριολεξία την μισή μου ζωή να τα ψαρεύω και σίγουρα δεινοπάθησα και εγώ από αυτήν την αδιάφορη συμπεριφορά τους. Πάμε λοιπόν να ξεδιαλύνουμε το μυστήριο που σκεπάζει αυτά τα λαβράκια… πόλης!
Θα μου πείτε τώρα : τι διαφορά έχουν αυτά τα λαβράκια από τα άλλα στην φύση; Εύκολα νομίζω καταλαβαίνει κανείς ότι τα ψάρια που έρχονται σε μεγαλύτερη επαφή με την ανθρώπινη δραστηριότητα, καταγράφουν στο DNA τους περισσότερες εικόνες και γίνονται πολύ πιο επιφυλακτικά. Δεν θα ήταν ψέμα, αν σας παραδεχόμουνα ότι πολλές φορές έχω νιώσει ότι κολυμπούν με το ένα μάτι να ελέγχει συνεχώς ψηλά τον ντόκο! Για αυτό ακόμη και το ψάρεμα στα λιμάνια και hot spots των πόλεων είναι τελείως διαφορετικό από το ψάρεμα σε παραλία, εκβολές και βράχια. Στην Ιαπωνία και πρόσφατα στην Γαλλία, το ψάρεμα αυτό απέκτησε και όνομα : Urban Fishing.
Γιατί στην πόλη;
Ένα από τα μεγαλύτερα λαβράκια που έχω πιάσει ήταν... πόλης, στο παλιό λιμάνι της Πάτρας
Στις δικές μας μεγαλουπόλεις είναι γεγονός ότι τα λαβράκια μένουν όλο το χρόνο αλλά τον χειμώνα κάνουν την εμφάνιση τους τα μεγαλύτερα σε μέγεθος. Γιατί λοιπόν έρχονται και μένουν πολλές φορές για πάντα στην πόλη και όχι σε κάποια ήσυχη παραλία, ξεχασμένη από τον Θεό; Οι λόγοι είναι πολλοί αλλά ο βασικότερος είναι η τροφή. Μπορεί η ακτογραμμή των περισσότερων πόλεων της χώρας μας να είναι μολυσμένη (σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και ακατάλληλη για μπάνιο) αλλά αυτό δεν σταματά την πανίδα και χλωρίδα να αναπτυχθεί. Μάλιστα, τα λύματα μας μπορεί να μολύνουν αλλά δεν παύει να είναι τροφή για πολλά είδη ψαριών όλων των ηλικιών όπως π.χ. τα κεφαλόπουλα.
Γιατί στην πόλη; Για την πλούσια τρόφη!
Το ξεψάρισμα από τα δίχτυα των επαγγελματιών, προσφέρει επίσης ένα πολύ δυναμωτικό μενού για όλα τα ψάρια. Έτσι τόνοι από μικρά σε ηλικία είδη ψαριών, τρέφονται πλούσια ενώ τα λιμάνια, οι μαρίνες, οι προβλήτες, τα φώτα δημιουργούν ένα ασφαλές περιβάλλον για αυτά ώστε να προστατευτούν από τους θηρευτές. Άλλωστε ποιος θέλει να κρυφτεί στην ανοιχτή θάλασσα; Ότι είναι τα λιμάνια για τα καράβια είναι και για αυτά. Επίσης, υπάρχουν και ακόμα ασφαλέστερες ζώνες στις πόλεις, γενικά για όλα τα ψάρια όλων των μεγεθών.
Όπου ξεψαρίζουν δίχτυα, είναι ένα καλό σημείο για να συναντηθείτε με τα λαβράκια
Αυτές είναι μέρη όπου απαγορεύεται η αλιευτική δραστηριότητα όπως διεθνή λιμάνια, ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες, ναυτικές βάσεις, τελωνεία, σημεία φόρτωσης και εκφόρτωσης εμπορευμάτων, ιδιωτικές μαρίνες κ.α.. Εκεί μπορούν να προστατευτούν ακόμα και από τον μεγαλύτερο θηρευτή που είναι ο άνθρωπος. Οι απαγορευμένες ζώνες δίνουν την δυνατότητα για καταφύγιο και το λαβράκι είναι το πρώτο αρπαχτικό που θα συναντήσετε να ζει μόνιμα σε τέτοια μέρη. 
Το μυστήριο λοιπόν της εμφάνισης των λαβρακιών στην πόλη, ακόμα και εκείνων των τεραστίων διαστάσεων, εξηγείται πολύ εύκολα. Άλλωστε, αν ήσουν λαβράκι γιατί να μην θες να αφήσεις ακόμα και τα αυγά σου σε ένα μέρος που σφύζει από τροφή. Είναι πολύ πιο εύκολο για τα μικρά λαβράκια να μεγαλώσουν εκεί, παρά σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Αλλά για να καταλάβουμε καλύτερα αυτό το ψάρι ώστε να μπορέσουμε να το ξεγελάσουμε, ας δούμε λίγα παραπάνω πράγματα για την φυσιολογία του και τις συνήθειες του όπως τις έχουν καταγράψει οι επιστήμονες.
Το λαβράκι και «επιστημονικά»
Πολλές φορές θα έχετε διαβάσει άρθρα που δανείζονται κείμενα από ιχθυολόγους για να περιγράψουν ένα είδος ψαριού. Προσωπικά με κουράζουν τέτοιες αναφορές τύπου “Wikipedia”μέσα στα άρθρα. Όμως για να καταλάβουμε τα λαβράκια της πόλης θα αναγκαστώ «κλέψω» μερικές χρήσιμες πληροφορίες από τους επιστήμονες και θα σας τις παρουσιάσω σε σχέση πάντα με το θέμα μας.
Το λαβράκι μπορεί να επιβιώσει σε μεγάλο εύρος διαφορετικών θερμοκρασιών
Καταρχήν, το λαβράκι είναι «ευρύθερμο» είδος που σημαίνει ότι μπορεί να ζήσει σε μεγάλο εύρος διαφορετικών θερμοκρασιών από 5 έως 29 βαθμούς κελσίου. Άρα δεν χρειάζεται να μεταναστεύει άμα θέλει από την «πόλη» για να βρει πιο θερμά ή κρύα νερά. «Οι θερμοκρασίες των τόπων αναπαραγωγής του παρουσιάζουν περιορισμένες διακυμάνσεις που κυμαίνονται από 10 έως 15 βαθμούς κελσίου», για αυτό παρατηρούμε τα μεγαλύτερα άτομα του είδους, τους κρύους μήνες του χειμώνα να βρίσκονται στα λιμάνια.
Λαβράκι πιασμένο σε καθαρό γλυκό νερό, κοντά στις πηγές μικρού ποταμού, δέκα χιλιόμετρα μακρία από την θάλασσα!
Κάτι άλλο που είναι το λαβράκι είναι «ευρύαλο» είδος που σημαίνει ότι μπορεί να απαντάται σε νερά με αλατότητα από 90% έως.. 0,5%! Αυτό εξηγεί βέβαια γιατί το συναντάμε πολλά χιλιόμετρα μακριά από τις εκβολές, βαθιά μέσα στο ποτάμι αλλά στο θέμα της πόλης εξηγεί γιατί δεν έχει πρόβλημα να κυνηγά και να καρτερεύει εκεί που καταλήγουν αγωγοί όμβριων υδάτων δηλαδή των νερών της βροχής ή σε κάποιο αγωγό εργοστασίου της ΔΕΗ που βγάζει καθαρό και ζεστό γλυκό νερό. Επίσης, δεν έχει κανένα πρόβλημα με τα επίπεδα του διαλυμένου οξυγόνου μες στο νερό, όσο χαμηλά και αν είναι. Που έχουμε νερά με χαμηλά επίπεδα οξυγόνου; Σε περιοχές με προχωρημένο επίπεδο ρύπανσης δηλαδή στις ακτές των παραθαλασσίων πόλεων. Άρα το λαβράκι μπορεί να ζήσει και να… μεγαλουργήσει σε αυτά τα νερά!
Λαβράκι που κυνηγούσε μες στις λάσπες της πόλης
Ένα ακόμη επιστημονικό στοιχείο είναι ότι το λαβράκι προτιμά την «θολερότητα» δηλαδή με απλά λόγια τα θολά νερά. Νομίζω, ότι πολλά από τα νερά των πόλεων δεν τα λες και κρύσταλλο οπότε ακόμη και όταν λασπωμένα νερά πέφτουν στην θάλασσα, μην σας κάνει εντύπωση αν εκεί μέσα κολυμπά κάποιο λαβράκι. Τέλος, για την συμπεριφορά του έχει καταγραφεί ότι τρέφεται με καρκινοειδή και μικρού μεγέθους ψάρια στα οποία επιτίθεται από κάτω. Αρέσκεται σε ενέδρες και οι ανθρώπινες κατασκευές (λιμάνια, πλατφόρμες, προβλήτες αλλά και σκάφη ή πλοία) προσφέρουν τέλεια κάλυψη για τον σκοπό του. Μετά από όλα αυτά, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι το ψάρι αυτό ταιριάζει απόλυτα στις συνθήκες που δημιουργεί το περιβάλλον της πόλης.
Η στρατηγική μας : Εξοπλισμός
Σίγουρα πολλοί από εσάς θα θέλετε να μιλήσουμε κατευθείαν για τις λύσεις στο πώς να πιάσουμε αυτά τα λαβράκια και θα θεωρείτε τα υπόλοιπα άχρηστες γνώσεις. Αυτό θα κάνουμε από εδώ και κάτω με την διαφορά ότι δείτε πόσο χρήσιμα είναι τα παραπάνω στο να διαμορφώσουμε την στρατηγική μας. Ξεκινώντας, θα μιλήσουμε για τον εξοπλισμό.
Θα χρειαστούμε ελαφρύ εξόπλισμο από c.w. 10-30 γρμ. και κάτω
Όπως είπαμε μιλάμε για ψάρια που πολλές φορές τα βλέπουμε δηλαδή είναι κοντά σε εμάς, σε ένα περιβάλλον που κατά 70% αποτελείτε από μέρη με εμπόδια (σχοινιά, σκάφη, ανθρώπινες κατασκευές κ.α.) και που κυνηγούν κυρίως μικρά ψάρια. Άρα χρειαζόμαστε ακριβής ρίψεις, διακριτική παρουσία και δυνατότητα να ψαρέψουμε τεχνητά τα οποία θα έχουν μέγεθος από τον νεογέννητο γόνο έως τα μικρά κεφαλόπουλα. Με βάση τα παραπάνω, αποκλείουμε κατευθείαν βαριούς εξοπλισμούς όπως 10-45 γρμ c.w. καλάμια και αντίστοιχους μηχανισμούς. Χρειαζόμαστε πιο διακριτικό εξοπλισμό όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα κάνουμε την δουλειά μας με ένα και μόνο καλάμι.
Λαβράκι με LRF στην πόλη
Μπορεί να χρειαστούμε ένα 10-30 γρμ. στα πιο καθαρά από εμπόδια σημεία αλλά στα δύσκολα μόνο ένα δυνατό 5-20 γρμ. με μήκος γύρω στα 8 πόδια θα μας επιτρέψει να τα βάλουμε με τα λαβράκια. Προσωπικά, θεωρώ εξίσου σημαντικό και ένα LRF καλάμι καθώς είναι το μοναδικό που μπορεί να δουλέψει τέλεια τα δολώματα των τριών έως πέντε εκατοστών. Αυτά τα δολώματα είναι το κλειδί στα λαβράκια πόλης αλλά θα μιλήσουμε παρακάτω για αυτά. Με λίγα λόγια, αν θέλουμε να ξεγελάσουμε τα ψάρια αυτά, ο εξοπλισμός μας θα αποτελείται από αρκετά καλάμια μέχρι το c.w. 10-30 γρμ. τα οποία θα πρέπει να ξέρουμε πότε επιλέγουμε να τα χρησιμοποιήσουμε.
Προσοχή τα νήματα από άσπρα γίνονται σκούρα στα βρώμικα νερά της πόλης...
Για τα υπόλοιπα που αποτελούν τον εξοπλισμό δεν έχουμε να πούμε πολλά, εκτός από το γεγονός ότι χρειαζόμαστε μικρής διαμέτρου νήματα αλλά μεγάλης αντοχής, παράμαλλα ανάλογα το σετ δηλαδή από 0,18 mm έως 0,30 mm και όσο για τους μηχανισμούς… αξιόπιστα φρένα! Προσοχή στα μολυσμένα νερά από πετρέλαια και χημικά! Καταστρέφουν τα νήματα μας…
Η στρατηγική μας : Τεχνητά δολώματα & Διακριτικότητα
Το δεύτερο και σημαντικότερο κεφάλαιο είναι τα τεχνητά δολώματα. Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα το spinning με στόχο τα λαβράκια της πόλης που μεγάλωσα. Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε αλλά ακόμα και τώρα ο πιο αξιόπιστος τρόπος για να ξεγελάσεις αυτούς τους νταήδες είναι με πολύ μικρά minnow και σιλικόνες. Ο λόγος είναι απλός : όλα τα λιμάνια των πόλεων γεμίζουν με απίστευτες ποσότητες μικρού γόνου. Όταν τα λαβράκια στοχεύουν σε αυτήν την «σούπα» από ψιλό, δύσκολα θα δώσουν σημασία σε οποιοδήποτε άλλο τεχνητό δόλωμα μεγαλύτερου μεγέθους. Εκτός από τα μικρά minnow των τριών μέχρι εφτά εκατοστών και τις αντίστοιχου μήκους σιλικόνες, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε με επιτυχία μικρά popper και surface.
Τα μικρά minnow ήταν για χρόνια ο σύμμαχος μας στην πόλη
Για όλα αυτά τα δολώματα όμως υπάρχουν κάποιοι κανόνες ψαρευτικής συμπεριφοράς που πρέπει να λάβουμε υπόψιν για να επιτύχουμε τον σκοπό μας. Ο πρώτος είναι η διακριτικότητα. Δεν γίνεται να χρησιμοποιούμε αυτά τα «διακριτικά» δολώματα και η παρουσία μας να… φωνάζει από μακριά «παγίδα». Όπως είπαμε τα λαβράκια πόλης έχουν μάθει πολλά και το ένα μάτι τους είναι καρφωμένο στην επιφάνεια οπότε αν δείτε να ακολουθούν το τεχνητό σας μέχρι το τέλος και λίγο πριν το βγάλουμε από το νερό να φεύγουν τότε… Απλά σας είδαν. Τόσο απλά είναι τα πράγματα και αυτό το έμαθα με πολύ κόπο και πολύ έρπειν ή κρυφτό από αυτά. Πρέπει να προσέχετε ακόμα και η σκιά σας να μην πέφτει στο νερό, ειδικά όταν μετακινήστε. Ξέρουν το χώρο, τόσο μέσα στο νερό όσο και έξω από αυτό.
Αν καλυφθούμε καλά, μπορεί να έχουμε μια ελπίδα απέναντι σε αυτά τα λαβράκια
Αλλά η «διακριτικότητα» δεν σταματά εδώ. Όσο καλά και αν είμαστε κρυμμένοι, μια δυνατή ρίψη με το καλάμι να σφυρίζει και το δόλωμα να πέφτει με θόρυβο στο νερό είναι αιτία για να διώξουμε τα λαβράκια. Για να αποφύγουμε το πρώτο θα πρέπει να έχουμε μάθει τρόπους ρίψης όσο το δυνατό διακριτικές με νεύρο και όχι δύναμη. Από την άλλη για να πέσει το δόλωμα μας αθόρυβα στο νερό θα πρέπει να μάθουμε να το σταματάμε μισό μέτρο πάνω από την επιφάνεια ώστε να πέφτει υπό γωνία. Δύσκολο στην αρχή αλλά άμα το προσπαθήσετε θα σας γίνει συνήθεια. Και η διακριτικότητα πάλι δεν τελειώνει εδώ.
Καλή η παρέα αλλά το "πυρ κατά βούληση' δεν βοηθάει...
Το σημαντικότερο είναι αυτό που λέω : «πυρ κατά βούληση»! Αν είστε μόνος και κάνετε όλα τα παραπάνω αλλά αρχίσετε να κάνετε την μια ρίψη μετά την άλλη τότε το έχετε χάσει το παιχνίδι. Είναι το πιο δύσκολο πράγμα να μάθω κάποιον καθώς η αδρεναλίνη τον πλημμυρίζει και δεν σκέφτεται τίποτα άλλο από το : στην επόμενη θα φάει! Πόσο μάλλον αν είσαστε με παρέα και όλοι μαζί βομβαρδίζετε τα λαβράκια με λογής - λογής τεχνητά δολώματα. Το μόνο που θα πω εδώ είναι ένα παράδειγμα.
Παλιά υπερψαριά στην πόλη που βασίστηκε στις μεμονωμένες ρίψεις
Σε μέρος γνωστό σε όλη την Πάτρα, πήραμε με το ψαρευτικό ζευγάρι μου τον Πέτρο τέσσερα λαβράκια από δύο έως έξι κιλά, ψαρεύοντας βράδυ. Για να τα καταφέρουμε, ψαρεύαμε και οι δύο με το καλάμι μου εναλλάξ ενώ οι ρίψεις που κάναμε αυτές τις πέντε ώρες ήταν από… δεκαπέντε ο καθένας!! Το μόνο τεχνητό που χρησιμοποιήσαμε ήτνα ένα surface δέκα εκατοστών. Την περισσότερα ώρα παρατηρούσαμε τα λαβράκια πως κινούνται και μετά από κάθε ψάρι περιμέναμε, όχι απλώς να τα ξαναδούμε, αλλά να αρχίσουν να κυνηγούν πάλι. Τέλος, ένα τεχνητό δόλωμα που θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια είναι τα μικρά πλανάκια.
Όλα αυτά που περιγράφω ισχύουν για τα ψάρια που βλέπουμε και που κυνηγούν μικρό γόνο. Όμως όταν τα λαβράκια κυνηγούν μεγαλύτερη σε μέγεθος λεία, επιτυχίες είχαμε με δολώματα πολύ μεγαλύτερα σχεδόν στις ίδιες συνθήκες. Αυτά ήταν minnow των δέκα και δώδεκα εκατοστών, pencil και surface αντίστοιχου μεγέθους και τέλος οι μεγάλες σιλικόνες. Μια διαφορά που μας έκανε επίσης να χρησιμοποιήσουμε τέτοια δολώματα ήταν ο άνεμος. Σε ταραγμένα νερά και σε αέρα, η χρήση των ελαφριών δολωμάτων είναι από δύσκολη έως απαγορευτική. Όμως, υπήρξε ένα δόλωμα σε αυτό το μέγεθος που έγινε θρύλος γιατί δούλεψε και στην μπουνάτσα.
Λαβράκι που μαζί με την μικρή σιλικόνη, "ξέρασε" και δυο μικρά ψαράκια γόνο ίδιου μεγέθους που μόλις είχε φάει
Αυτό ήταν το Sugar Slim Minnow 95 της Bassday και το αναφέρω ως παράδειγμα για να δείτε πως όλα εξηγούνται, αν έχετε ψαρευτικό μυαλό και δεν ακολουθείτε απλώς την μόδα. Το συγκεκριμένο τεχνητό έχει γλώσσα που του επιτρέπει να κατεβαίνει πιο χαμηλά από τα άλλα minnow και εμφάνιση πολύ ρεαλιστική μικρού ψαριού. Αρά έφτανε στα σημεία που τα λαβράκια πήγαιναν όταν τα τρομοκρατούσαμε με την παρουσία μας. Μια μικρή αλλαγή και η επιτυχία ήρθε! Τίποτα δεν είναι τυχαίο από ότι βλέπετε, για αυτό όταν επιλέγετε δολώματα μην κοιτάτε τις φωτογραφίες άλλων. Γεμίστε την φαρέτρα σας με διαφορετικού τύπου τεχνητά και προσπαθήστε να αξιοποιήσετε τα χαρακτηριστικά τους. Υπάρχουν πολλά τέτοια διαφορετικά δολώματα στην αγορά.
Η στρατηγική μας : Ώρες, Εποχές & Διάφορα tips
Αν θέλετε να εξερευνήσετε την πόλη σας για να συναντηθείτε με τα λαβράκια, θα σας απασχολήσει το πότε. Ο κυριότερος παράγοντας είναι η ησυχία δηλαδή όταν δεν τα ενοχλούν άλλοι. Αυτό μπορεί να γίνει στο μέσω της νύχτας αλλά και μέρα μεσημέρι. Μπορεί να χρειαστεί να τα ψάξετε καθημερινή και όχι σαββατοκύριακο, μπορεί να διαλέξετε σημεία που η πρόσβαση είναι δύσκολη όπως εξωτερικά βράχια λιμενοβραχιόνων, μπορεί ακόμα να τα βρείτε πρωί να κυνηγούν σε διπλανές παραλίες από μεγάλα λιμάνια όπου κανείς δεν κάνει μπάνιο. Ένα σημαντικό tip είναι ότι μπορεί να τα δείτε να κυνηγούν σαν τρελά νύχτα μέσα σε μαρίνες και λόγω του πολύ ψιλού να μην χτυπούν σε κανένα τεχνητό. Περιμένετε να σταματήσουν τα κυνήγια και ψαρέψτε στην μπούκα και την εξωτερική μεριά του λιμανιού-μαρίνας. Τα αποτελέσματα θα σας αφήσουν άναυδους! Κάτι ακόμα που πρέπει να έχετε στο νου σας είναι τα νερά της βροχής. Είναι απίστευτο πως σε κάθε θολούρα βρίσκονται τα λαβράκια, λες και τα ελκύει σαν μαγνήτης.
Τα μεγάλα λαβράκια, εμφανίζονται στα λιμάνια τον χειμώνα
Τέλος, δεν είναι λίγες φορές που θα βρούμε λαβράκια μαζί με… γλάρους όταν οι ψαράδες ξεψαρίζουν τα δίχτυα τους. Περιμένουν κυριολεκτικά σαν τις γάτες να καταβροχθίσουν κάποιο ψόφιο ψαράκι που ταιριάζει στο μέγεθος του στόματος τους! Το ρυτίδωμα από το αεράκι είναι πάντα σύμμαχος σε όλες τις παραπάνω καταστάσεις ενώ και το ανακάτωμα από το έμπα-έβγα των σκαφών είναι καλός συγχρονισμός για να ρίξουμε το τεχνητό μας. Οι εποχές είναι όλες καλές αλλά τον χειμώνα είναι σίγουρο ότι θα συναντήσουμε μερικά πολύ μεγάλα λαβράκια τα οποία όμως πολύ πιθανόν να είναι αυγομένα. Αν τα βρείτε μην μοιραστείτε αυτήν την πληροφορία με κανέναν. Αυτή η πληροφορία είναι που “βυθίζει” τους ψαρότοπους σε μια κρίσιμη στιγμή για το λαβράκι.
Τρώγονται;
Αυτά ήταν όσα μπορούσα να σκεφτώ για αυτά τα λαβράκια πόλης. Το τελευταίο ζήτημα που είμαι σίγουρος ότι θα σας απασχολεί είναι η διατροφική αξία αυτών των ψαριών. Είναι γεγονός ότι όσο τρέφονται από μολυσμένα ψάρια π.χ. κεφαλόπουλα και καρκινοειδή αλλοιώνεται η ποιότητα του κρέατος τους. Αν βάλουμε ότι στο μενού τους συμπεριλαμβάνονται τα τρωκτικά, οι κατσαρίδες, οι νυχτοπεταλούδες και πτώματα από μικρά πουλιά τότε δεν τα λες και καλύτερη επιλογή για την διατροφή μας. Όλα αυτά που αναφέρω δεν είναι από επιστημονικές μελέτες αλλά από προσωπικά βιώματα είτε από εικόνες ψαρέματος, είτε από… κουζίνες!
Αν δεν θέλετε να τα φάτε, απελευθερώστε τα
Όσα δεν είδα να τα τρώνε live τα βρήκα όταν καθάρισα αυτά τα ψάρια με πιο περίεργο εύρημα να είναι ένα… προφυλακτικό! Μην τα παίρνετε όμως όλα τα παραπάνω τοις μετρητοίς γιατί αναφέρομαι σε ψαρέματα στην πιο μολυσμένη πόλη της Μεσογείου, την Πάτρα. Πια, με τους βιολογικούς καθαρισμούς, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα για το ψάρεμα στις περισσότερες πόλεις της χώρας μας. Αυτό που όμως οφείλω να παραδεχτώ είναι ότι το λαβράκι της πόλης είναι ένα πλάσμα τόσο καλά εγκλιματισμένο στο περιβάλλον αυτό, που έχει κερδίσει τον θαυμασμό και σεβασμό μου! Θα αποτελεί πάντα μια πρόκληση στο ψάρεμα μου!!
