Από τότε που παρουσιάσαμε την τεχνική του light rock fishing (LRF), είναι πολλοί αυτοί που ενδιαφέρθηκαν να ασχοληθούν μαζί της. Τα ερωτήματα ήταν καταιγιστικά και απολύτως φυσιολογικά αφού ένα αναγνωριστικό άρθρο δεν είναι ποτέ αρκετό για να λύσει όλες τις απορίες. Σε αυτό το άρθρο θα πάμε ένα βήμα πιο πέρα, παρουσιάζοντας μερικές πτυχές της τεχνικής που προσωπικά με έχουν μαγέψει…
Για όσους δεν γνωρίζουν για τι πράγμα μιλάμε να θυμίσω ότι η τεχνική του Rock fishing είναι μια τεχνική που αναπτύχθηκε στην Ιαπωνία για το ψάρεμα με πολύ μικρά τεχνητά δολώματα με στόχο διάφορα είδη ψαριών του Ειρηνικού. Αυτό που την χαρακτηρίζει είναι ο πολύ ελαφρύς εξοπλισμός δηλαδή καλάμια με lure weight μέχρι το πολύ 11 γρμ., μικροί σε μέγεθος μηχανισμοί και λεπτής διαμέτρου νήματα και παράμαλλα. Χωρίζεται σε δυο κατηγορίες : την LRF (light rock fishing) και την HRF (heavy rock fishing) αλλά εμάς μας ενδιαφέρει η πρώτη κατηγορία. Άλλωστε όσα προανέφερα σαν χαρακτηριστικά της τεχνικής, ουσιαστικά αφορούν την πρώτη κατηγορία και όχι την δεύτερη με την οποία θα ασχοληθούμε κάποια άλλη φορά. Τον χειμώνα στα μέρη μου κυκλοφορούν εκτός από μεγάλα λαβράκια, πολλά μελανούρια και κοκκάλια τα οποία μπορούν να ξεγελαστούν από τα μικρά minnow ή από πολύ μικρές σιλικόνες. Ένας εξοπλισμός LRF είναι ότι πρέπει για να περάσουμε πολλές ώρες δίπλα στην θάλασσα προσπαθώντας να πιάσουμε αυτά τα ψάρια.
Ενθουσιασμένος από την αποδοτικότητα της τεχνικής, αφιέρωσα πολύ χρόνο δοκιμάζοντας διαφορετικά minnows, σιλικόνες και jigheads με στόχο πάντα τα ψάρια που προανέφερα. Για νήμα χρησιμοποιούσα λεπτής διαμέτρου από PE 03 έως 06 ενώ για παράμαλλο επέλεγα 0,18 χιλ.. Όλα ήταν καλά ώσπου στα μέσα του χειμώνα οι στόχοι μου άλλαξαν…
Στιγμές αδρεναλίνης!
Τα μεγάλα λαβράκια έκαναν πολλές φορές την εμφάνιση τους στα μέρη που ψάρευα μελανούρια και κοκκάλια αλλά ποτέ δεν τόλμησα να τα ψαρέψω με LRF εξοπλισμό για ευνόητους λόγους. Πάντα είχα μαζί μου έναν seabass εξοπλισμό και δοκίμαζα με αυτόν την τύχη μου στα λαβράκια. Αλλά τα ψάρια αυτά είχαν κυνηγηθεί ανελέητα από τους ψαράδες οπότε είχαν γίνει πολύ καχύποπτα με αποτέλεσμα πολύ δύσκολα να μπορούσα να ξεγελάσω κάποιο. Ευτυχώς υπήρχε πάντα η παρηγοριά του LRF που απάλυνε τον πόνο της αποτυχίας. Μια νύχτα αποφάσισα να βάλω σε δοκιμασία τα λεπτά εργαλεία, ψαρεύοντας τα μεγάλα λαβράκια με τα ίδια δολώματα που ξεγελούσα τα μελανούρια και τα κοκκάλια. Το έκανα περισσότερο από απελπισία παρά από περιέργεια αφού ήξερα στο παρελθόν πως είναι να χάνεις την μάχη από ένα μεγάλο ψάρι επειδή οι λεπτές πετονιές, σαλαγκιές ή αγκίστρια δεν είχαν την αντοχή να το κουράσουν. Συγκεκριμένα έβαλα μια πολύ μικρή σιλικόνη των τριών εκατοστών με ένα jighead 0,8 του γραμμαρίου σε παράμαλλο 0,18 χιλ. και άρχισα να την περνώ μπροστά από το στόμα ενός αρκετά καλού λαβρακιού. 
Η επίθεση ήταν αστραπιαία και για να καταφέρω να καρφώσω το αγκίστρι γερά στα σαγόνια του, έκανα μερικά βήματα προς τα πίσω. Όταν ολοκληρώθηκε το κάρφωμα, το λιγνό καλαμάκι μου είχε λυγίσει μέχρι την λαβή και η αίσθηση που είχα ήταν σαν να σκάλωσα κάπου. Τότε το «σκάλωμα» άρχισε να φεύγει με ιλιγγιώδη ταχύτητα και ευτυχώς που είχα αλλάξει τα απλά φρένα με carbon γιατί αλλιώς δεν ξέρω αν το ψάρι θα είχε καν καταλάβει ότι είχε πιαστεί. Ακολούθησε μια αρκετά δύσκολή μάχη κατά την οποία, δεν σκέφτηκα ούτε μια στιγμή τα όρια του εξοπλισμού. Πίεσα το καλάμι, τον μηχανισμό, το νήμα, το παράμαλλο και τέλος το μικρό αγκίστρι, όσο πιο πολύ μπορούσα χωρίς να με νοιάζει αν κάποιο από αυτά με προδώσει. Όταν το λαβράκι μπήκε εξουθενωμένο μέσα στην απόχη, διαπίστωσα ότι δεν ήταν τόσο μεγάλο όσο νόμιζα αλλά αυτό δεν είχε καμία σημασία. Η χαρά που μου έδωσε αυτή η μάχη δεν μπορούσε να συγκριθεί ούτε με μάχες με πολλαπλάσιου μεγέθους λαβράκια!
Είναι ωραίο να ξέρεις ότι βγήκες νικητής σε μια μάχη όπου είχες πολύ λιγότερες πιθανότητες να νικήσεις και τα μαθήματα που παίρνεις θα σου χρειαστούν όταν σε πιο βαρύ εξοπλισμό, τύχει να πιαστεί κάποιος πολύ αξιόλογος αντίπαλος. Άλλωστε για μένα το ψάρεμα δεν ήταν ποτέ η εξασφάλιση του ότι το ψάρι θα βγει στην στεριά αλλά ήταν πάντα η διαδρομή μέχρι εκεί. Αυτές οι εικόνες, οι στιγμές μένουν στο μυαλό μου και το να έβγαζα σε μερικά δευτερόλεπτα το ίδιο ψάρι στην ακτή με πολύ βαρύ εξοπλισμό, δεν με γεμίζει ψυχικά. Το LRF μας δίνει την δυνατότητα να ξεγελάσουμε πιο εύκολα μεγάλα λαβράκια αλλά η δυσκολία της μάχης είναι πολύ μεγάλη και κακά τα ψέματα επικίνδυνη για την ασφάλεια του εξοπλισμού. Από τότε κατάφερα να πιάσω αρκετά μεγάλα λαβράκια και κάθε μάχη ήταν πιο έντονη από την προηγούμενη. Μέχρι στιγμής δεν έχω γευτεί την πικρή γεύση του κοψίματος αλλά για… τον φόβο των Ιουδαίων, ανέβασα την διάμετρο του παράμαλλου σε 0,23 χιλ.. Όπως και να χει, μην φοβηθείτε να ρισκάρετε να ψαρέψετε μεγάλα ψάρια με LRF γιατί ακόμα και αν σας κόψει κάποιο ψάρι, τα δολώματα που χρησιμοποιούμε είναι μικρά σε μέγεθος και δύσκολα φέρνουν τον θάνατο σε κάποιο λαβράκι.
Εκπλήξεις
Όσα περιέγραψα παραπάνω είναι καταστάσεις στις οποίες αποφάσισα εν γνώσει μου να μπλέξω με τον εξοπλισμό του LRF. Όμως υπήρξαν όλο αυτό τον καιρό καταστάσεις στις οποίες δεν είχα καμία επιλογή. Τι εννοώ; Θα ανακαλύψετε αμέσως. Ψαρεύοντας ένα βράδυ μαζί με φίλους για μελανούρια με LRF, έγινε κάτι που δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Η διάθεση όλων ήταν χαλαρή αφού τα μελανούρια ήταν πολλά και σχετικά μεγάλα ενώ ο ελαφρύς κυματισμός τα έκανε να είναι λιγότερα επιφυλακτικά στο να δαγκώσουν τις μικρές μας σιλικόνες. Και εκεί που όλα κυλούσαν όμορφα, ξαφνικά το καλάμι μου λύγισε και τα φρένα λύθηκαν ακαριαία ενώ η μπομπίνα βάλθηκε να γυρίζει σαν τρελή. Αποφάσισα να μην ζορίσω το ψάρι -ότι και να ήταν- αφού το λεπτό παράμαλλο ήταν ήδη ταλαιπωρημένο από τα μελανούρια.
Καταλάβαινα ότι ήταν κάτι μεγάλο αλλά δεν μπορούσα να προσδιορίσω το είδος. Μετά από πολλά πάρε δώσε σε νήμα, είπα να ζορίσω λίγο το ψάρι με την ελπίδα τουλάχιστον να το δούμε. Αυτό το έκανα με το ασθενικό καλαμάκι μου και όχι με τον μηχανισμό γιατί ένα φθαρμένο παράμαλλο ποτέ δεν αντέχει όταν σφίγγεις την πεταλούδα των φρένων. Έτσι και έγινε. Μετά από λίγο στην απόχη μας βρισκόταν ένας λούτσος γύρω στο 1,200 γρμ., αφήνοντας μας άφωνους για το πώς δεν έκοψε το παράμαλλο. Είναι μεγάλο σοκ να βγάζεις ένα τέτοιο ψάρι με τόσο ψιλό και φθαρμένο παράμαλλο όταν στο παρελθόν έχεις χάσει το μέτρημα από κοψίματα με σαφώς πιο μεγάλου διαμετρήματος παράμαλλα. Όλοι καταλήξαμε στο γνωστό ψαρευτικό συμπέρασμα : «αν είναι να στο δώσει η θάλασσα, θα στο δώσει ότι και να γίνει»! Έλα που όμως, το σκηνικό αυτό επαναλήφθηκε άλλες τρεις φορές σε επόμενα ψαρέματα… Τύχη; Δεν ξέρω αλλά πάντως είναι από τις ευχάριστες εκπλήξεις που θες συνέχεια να συμβαίνουν. 
Για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα πρέπει να ασχοληθώ πολύ με αυτό το θέμα, σε μέρη που οι λούτσοι κάνουν την εμφάνιση τους κατά κοπάδια, και να πάρω το ρίσκο να χαλάσω το ψάρεμα μου -αλλά και τα νεύρα μου- για να δω αν έχει κάποια βάση η θεωρεία του λεπτού παράμαλλου εναντίον των κοφτερών δοντιών. Πάντως ο εξοπλισμός του LRF δεν έδειξε να έχει κανένα πρόβλημα να νικήσει λούτσους του κιλού και για να γίνω πιο σαφής μιλάω για ένα καλαμάκι με c.w. 6-8 γρμ. και ένα μηχανισμό μεγέθους 1000. Όλα αυτά που περιέγραψα με κάνουν να εκτιμώ ακόμη περισσότερο την τεχνική αυτή. Το ψάρεμα μου απέκτησε μεγαλύτερη ποικιλία σε διαφορετικά είδη ψαριών αλλά το καλύτερο είναι ότι απέκτησε περισσότερη διασκέδαση! Πια έχει γίνει προσωπικό στοίχημα πιο θα είναι το μεγαλύτερο ψάρι που μπορώ να βγάλω με αυτόν τον εξοπλισμό και ο πήχης έχει σταματήσει προς το παρόν στο 2,870 γρμ. λαβράκι. Ξέρω ότι παίζω με την φωτιά αλλά πιστέψτε με : έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στον εξοπλισμό και μέρα με την μέρα μαθαίνω να παλεύω καλύτερα με τα ψάρια. Διασκέδαση και εξέλιξη. Άλλωστε αυτό δεν σημαίνει η λέξη ψάρεμα;
Και καλαμάρια…
Μια άλλη πτυχή στην οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί με απόλυτη επιτυχία ο LRF εξοπλισμός είναι το eging. Πράγματι αν θέλουμε να ψαρέψουμε τα καλαμάρια με μικρές σε μέγεθος καλαμαριέρες δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να χρησιμοποιήσουμε τα μικρά και ευαίσθητα καλάμια μας. Θα εντυπωσιαστείτε από το πόσο καλά αισθανόμαστε την μικρή καλαμαριέρα μέσα στο νερό καθώς και από το πόσο εύκολα αντιλαμβανόμαστε ακόμα και το παραμικρό άγγιγμα των πλοκαμιών του καλαμαριού. Αν είσαστε τυχεροί και την καλαμαριέρα σας αγκαλιάσει κάποιο μεγάλο καλαμάρι, τότε θα ευχαριστηθείτε μια όμορφη μάχη που με άλλα εργαλεία δύσκολα θα μπορούσατε να ζήσετε.
Όταν δεν υπάρχει κάτι άλλο
Μια και μιλάμε για τις πτυχές του rockfishing, δεν θα έπρεπε να ξεχάσουμε την κυριότερη που δεν είναι άλλη από το ότι μας δίνει μια επιλογή όταν τα spinning ψαρέματα μας δεν πηγαίνουν καθόλου καλά. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα θα αναφέρω ένα περιστατικό που μου έτυχε πέρσι σε κάποιο νησί του Αιγαίου. Είχαμε πάει γιατί ξέραμε ότι στο κεντρικό λιμάνι του νησιού κυκλοφορούσε ένα πολύ μεγάλο κοπάδι από λούτσους που θα μας εξασφάλιζε μια νύχτα γεμάτη δυνατές συγκινήσεις. Φτάσαμε με το πλοίο απόγευμα χωρίς μεταφορικό μέσο για οικονομία, γεγονός που σήμαινε ότι θα έπρεπε να ψαρέψουμε μόνο σε αυτό το λιμάνι και πουθενά αλλού δηλαδή δεν είχαμε επιλογή στο να αλλάξουμε τόπο ψαρέματος. Από την αρχή τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και οι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν μόλις μας είπε ένας ντόπιος ότι το κοπάδι είχε δυναμιτιστεί μόλις την προηγούμενη μέρα. Ναι, συμβαίνουν ακόμα τέτοια πράγματα στην Ελλάδα του 2013. 
Έτσι δεν έφτανε που δεν υπήρχαν ψάρια να ψαρέψουμε, έπρεπε να περιμένουμε το πρωινό για να πάρουμε το πλοίο της επιστροφής. Για να απαλύνω την απογοήτευση μου έβγαλα από την θήκη το LRF εξοπλισμό και άρχισα να οργώνω το λιμάνι από άκρη σε άκρη. Σε αυτό το ψάρεμα έπιασα τις περισσότερες σκορπίνες που έχω πιάσει ποτέ και μάλιστα είχα την τύχη να βγάλω την μεγαλύτερη της ζωής μου η οποία ζύγιζε πάνω από κιλό. Έτσι ένα αποτυχημένο spinning ψάρεμα μετατράπηκε σε ένα πολύ επιτυχημένο rockfishing ψάρεμα. Αυτό εννοώ όταν λέω ότι το rockfishing μας δίνει επιλογή.
