Για όσους ψαρεύουν χρόνια, δεν είναι είδηση ότι ο λύχνος δεν είναι δράκαινα αλλά δεν πίστευα ποτέ ότι υπάρχουν τόσοι φίλοι μας που δεν μπορούν να τα ξεχωρίσουν. Μιλάμε για ένα ψάρι που η όψη του είναι λίγο τρομαχτική ενώ τα δύο μικρά κέρατα πάνω στο πλατύ κεφάλι του τον έχουν κυριολεκτικά... δαιμονοποιήσει!
Το επιστημονικό του όνομα είναι “Uranoscopus scaber" και είναι πιο γνωστό στο εξωτερικό με το όνομα “Stargazer». Στην χώρα μας κατά τόπους ως συνήθως θα το βρείτε με πολλά ονόματα όπως π.χ. τσιγαρλού κ.α.. Το γεγονός ότι μπορεί να τον μπερδέψει κανείς με την δράκαινα οφείλεται στο σώμα του που μοιάζει πολύ με αυτό της δράκαινας αλλά και με τον κοκοβιό. Όμως αυτό που δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση είναι τα μαύρα μπροστινά αγκάθια του πτερυγίου που βρίσκονται πίσω από το κεφάλι.
Δράκαινα
Σε αντίθεση με την δράκαινα, τα αγκάθια αυτά δεν έχουν το τόσο ισχυρό δηλητήριο για το οποίο έγινε γνωστή η εν λόγω κυρία αλλά σίγουρα μπορεί να προκαλέσει από ελάχιστο έως λίγο πόνο. Να πω την αλήθεια, έχω τσιμπηθεί από λύχνο και δεν κατάλαβα τίποτα αλλά για να το λένε επιστήμονες κάτι θα ξέρουν. Οι ομοιότητες σταματούν εκεί γιατί το κεφάλι του λύχνου είναι εντελώς διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλο ψάρι.
Το σώμα, το πλατύ κεφάλι, τα δυο μικρά μάτια πάνω στο κεφάλι, τα "κέρατα" και τα μαύρα αγκάθια
Μιλάμε για ένα πλατύ κεφάλι, ένα τεράστιο στόμα, δυο μικρά κερατά και δύο μικρά μάτια ακριβώς στο πάνω μέρος τα οποία δεν βρίσκονται εκεί τυχαία. Ο Λύχνος τρέφεται με μικρά ψάρια και καρκινοειδή τα οποία ξεγελά μένοντας θαμμένος ολόκληρος μέσα στην άμμο ώστε να τα αιφνιδιάσει την ώρα που αμέριμνα κολυμπούν από πάνω του. Για αυτό το λόγο τα μάτια βρίσκονται στο πάνω μέρος ώστε να μπορεί να παρατηρεί αθέατος το περιβάλλον και από αυτό το γεγονός πήρε και το πρώτο συνθετικό του επιστημονικού ονόματος του (ουρανοσκοπός = σκοπός + ουρανός).
Τίποτα δεν ξεφεύγει από το τεράστιο στόμα του λύχνου!
Ένα ακόμα όπλο που διαθέτει είναι η μακριά γλώσσα του την οποία χρησιμοποιεί σαν δόλωμα για να παρασύρει το θύμα του μπροστά στο στόμα του. Αυτό που μου έκανε πάντα εντύπωση ήταν τα δύο μικρά κέρατα στο κεφάλι... Ποια η χρησιμότητα τους; Κατά πάσα πιθανότητα έχουν αμυντικό σκοπό όπως της σκόρπαινας... Έψαξα όσο μπορούσα στο διαδίκτυο για άλλες πληροφορίες και το μόνο που βρήκα είναι ότι είναι από τα λίγα είδη που μπορούν να παράγουν ακουστικούς και ηλεκτρικούς παλμούς βραχείας και μακράς διάρκειας.
Το κάτω μέρος του λύχνου
Γενικά είναι πολύ επιθετικό ψάρι απέναντι στα τεχνητά μας δολώματα και αν το μέγεθος του τεχνητού του “κάνει” θα επιτεθεί αστραπιαία. Φυσικά μιλάμε για ψάρεμα στον βυθό καθώς σχεδόν ποτέ αυτό το αρπαχτικό δεν αφήνει την ασφάλεια του βυθού. Θα τον συναντήσετε σε βυθούς όπου μπορεί να καμουφλαριστεί δηλαδή σε λασπώδες και αμμώδες ενώ η παρουσία του είναι έντονη σε πολλά μικρά λιμανάκια μαζί με άλλα πετρόψαρα. Το μέγεθος του έχει παρατηρηθεί ότι φτάνει ακόμη και τα 70 εκατοστά αν και πολλές φορές θα δείτε να τον αναφέρουν με μέγεθος ως 40 εκατοστά. Αυτό δεν ισχύει σίγουρα καθώς έχω πιάσει σε πλανάκι έναν που ήταν 53 εκατοστά.
Σκαρμός
Τέλος, μπορείτε να τον μπερδέψετε και με τον σκαρμό ο οποίος μοιάζει περισσότερο με την δράκαινα ανατομικά αλλά έχει το χαρακτηριστικό τρίγωνο στόμα γεμάτο με μικρά κοφτερά δόντια, μοναδικό στο θαλάσσιο βασίλειο. Όσον αφορά τον Λύχνο σας προτρέπω να τον απελευθερώνεται αν τυχόν πιαστεί στις σαλαγκιές ή το αγκίστρι σας γιατί πρόκειται για ένα σπάνιο ψάρι που είναι κρίμα να χαθεί από τις θάλασσες μας. Τόσα χρόνια εξέλιξης για να διαμορφώσει αυτή την μορφή και αυτή την περίτεχνη τεχνική για να πιάνει την τροφή του, είναι κρίμα λοιπόν να χαθούν από δική μας απληστία. Άλλωστε δεν έχει καμία διατροφική αξία σαν ψάρι, ούτε καν ιδιαίτερη νοστιμιά.
